De reis.....

Wat een avontuur!... maar hierbij het vervolg van New York:

Daar zit ik dan, wederom op het vliegveld van NEW YORK (JFK). En om jullie op de hoogte te houden van alle belevenissen tot nu toe, en om de tijd (voor mij) een beetje te doden, krijgen jullie flink wat leesvoer ;-). Afhankelijk van hoelang ik overal moet wachten, en of ik genoeg batterij heb op m’n laptop (alhoewel, m’n voltomvormer zit al in het stopcontact!), hierbij het vervolg van m’n reis…..

Hoe de reis er in totaal uitziet heb ik nog niet eens echt verteld. Maar heb nu alle tijd zou ik zeggen! Op het moment ben ik weer op het vliegveld JFK en heb net m’n tassen ingecheckt. Nu maar hopen dat ze net als ik alle vluchten meekomen, ik moet namelijk nog een aantal keren overstappen. De langste vlucht heb ik weliswaar al achter de rug, maar eer ik eindelijk aankom op Roatan zal de dag ook al aardig voorbij zijn. Ben zonder problemen door de douane, ja hoe is het mogelijk, en inmiddels neergeploft bij de gate. Wel lekker rustig, want hoe mega groot het hier ook is, ’s nachts is er weinig te beleven. Het lijkt wel uitgestorven! Maar ja, wat wil je zo rond de klok van 01.00 uur. Kan wat dat betreft ook niet anders zeggen dan dat ik super blij ben dat ik toch een hotelletje had geboekt. Was weliswaar kort, maar het bed was heerlijk, heb zeker wat uurtjes erg lekker geslapen, en de douche was ook niet verkeerd. Ben weer fris en fruitig en op voor de volgende reisdag!

De vluchten zijn op zich niet al te lang meer, wellicht de eerstvolgende nog even met zo’n 3 uur, en afhankelijk van het tijdsverschil komt er nog eens 2 uur bij. Nog meer tijdsverschil dus! Maar nu eerst naar El Salvador, naast Guatamala en onderaan Honduras. Niet echt heel ver meer. Eenmaal aangekomen in El Salvador (San Salvador om precies te zijn), heb ik ruim een uur de tijd om over te stappen op de volgende vlucht. Vanuit El Salvador vlieg ik namelijk door richting San Pedro Sula, oftewel Honduras. En aangezien Roatan voor de kust van Honduras ligt, begint het wat te worden. In San Pedro Sula voor de verandering maar weer eens overstappen, nu maar met zo’n 45 minuten ertussen, en richting La Ceiba. De laatste en kortste vlucht met maar zo’n 40 minuten. Ook nix gek als je bedenkt dat dit een vlucht binnen Honduras is. En hoewel het vliegen er dan op zit, is de kustplaats La Ceiba niet de eindbestemming. Afhankelijk van hoe het allemaal verloopt, wil ik daar uiteindelijk de ferry richting Roatan pakken, welke rond 15.30 uur vertrekt. En dan zou ik dus rond zonsondergang aan moeten komen!

Een hele reis, maar in het kort klinkt het misschien wat beter:
Dusseldorf – New York (JFK)
New York (JFK) – San Salvador (El Salvador)
San Salvador – San Pedro Sula (Honduras)
San Pedro Sula – La Ceiba (Honduras)
La Ceiba – Roatan (Bay Islands)
Enne ’t lijkt wel op een ‘reismarathon’, MAAR HET KAN OOK ZONDER AL DEZE STOPS! Maar als je het doet, moet je het goed doen! Toch? Nee zonder gekheid, het kan echt anders en bijna rechtstreeks. Maar voor mij was dit de goedkoopste manier, een geweldig avontuur en ’t lijkt me super om met zonsondergang met de boot aan te komen op Roatan, ook wel bekend als Johny Depp Island.

Als jullie dit allemaal gelezen hebben, ben ik dus goed en wel aangekomen op Roatan. Een waar paradijs. Maar hoe het eiland er precies uitziet en waar het exact ligt? Dat lezen jullie de volgende keer! Zou wederom zeggen: WORDT VERVOLGD! Stay tuned :-)