Daar is ze weer! :-) En ja 't is alweer ff geleden, ik weet t, maar er is ook zoveeeeeeel gebeurd de laatste weken. Zowel in Egypte als nu (nog eventjes) in NL. Kan ook eigenlijk niet anders zeggen dan dat alles nog niet zo erg is doorgedrongen lijkt t, ben een beetje geleefd, maar niet dat het aan me voorbij is gegaan. In tegendeel! Ik ga er even in vogelvlucht doorheen, want eigenlijk is het zo moeilijk uit te leggen wat er allemaal door me heen is gegaan, en eigenlijk nog steeds gaat. Een beetje onwerkelijk soms, vanaf het moment dat ik Egypte achterliet, toch echt het vliegtuig instapte tot aan nu, voor even een weekje in NL, maar ook al weer bijna onderweg naar m'n nieuwe stek. Maar daarover later meer.
Een echte terugblik op Egypte is nie echt nodig, denk ik, maar om het toch even in het kort samen te vatten: het was een wereldtijd, had het voor geen goud willen missen, zoveel herinneringen, zoveel mooie momenten, nieuwe vriendschappen en heel veel ervaringen. Zoveel beleefd, zowel onder als boven water, en zulke mooie duiken! Om nooit te vergeten! Maar alles neem ik mee, 't zit het allemaal in mn hartje! TOP-SHIT :-)
En ook de week in NL. Wauw! Kan me eigenlijk nu alleen maar afvragen hoeveel je kunt doen in een week..... Maar dat een dag 24 uur heeft, weet ik zeker! Op een maandagavond of zeg maar nacht aangekomen op Dusseldorf, vervolgens een nachtje doorgehaald en vanaf de dinsdag is alles in vogelvlucht gegaan. Er bleek (ongevraagd) toch ook nog wel een boel te regelen, toch nog wat dingetjes willen doen, en uiteraard de nodige bezoekjes van en aan familie, vrienden en vriendinnetjes. Ook nu weer het hele land door geweest. Van Texel tot aan Brabant, de nodige kilometertjes weer afgelegd. Maar ook wel wat typisch (?) Nederlandse frustratie of een gevoel van onmacht. Het feit dat ik m'n oplader voor m'n laptop verloren was, maakte het ook nie veel makkelijker. Een nieuwe bestellen was de enige optie, en maar hopen dat het snel zou komen, zodat ik weer bij al m'n documenten kon. Vervolgens een klopjacht naar een omvormer. Een apparaatje wat 110 volt (het lichtnet in de carribean) omvormt tot de 220 volt wat wij hier in NL hebben. Hier en daar nog wat willen of moeten bestellen, en het enige wat je dan in je nek voelt hijgen is toch weer die klok! Dan ligt er uiteraard nog post te wachten, stonden er een aantal tassen die uitgepakt moesten worden en wil je toch ook gewoon volop genieten van alles. Een week is toch echt niet lang, dus hou het ook maar op weekje voor het gemak. De tijd echter die ik met iedereen weer heb doorgebracht, van een vluchtig hé hoe gaat het, tot een snel praatje of zelfs een bezoekje... het was veel te kort! Maar ook weer lang genoeg om te beseffen hoe blij ik ben met al die liefde om me heen. Ook dat is onvergetelijk en zit in m'n hartje!
Ben gewoon een gelukkig mens! Klaar voor het nieuwe avontuur, bijna dan. Want het enige waar ik nu al die tijd nog niet aan toe gekomen ben is inpakken. Maar dat gaat morgen hoe dan ook gebeuren. En ach, zoveel gaat er dit keer niet mee. Hoewel, m'n duiktas zal weer vol genoeg zitten! Maar daar kan ik gewoon nie zonder :-).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten