Brak!

Dat is hoe ik me nu voel. Langzaam gaat 't lichie uit. En ook niet echt raar als ik kijk hoe afgelopen week verlopen is. Lange dagen, veel werken, weinig slaap. Tja dat gaat niet altijd even goed samen. En het hebben van internet thuis maakt het er ook niet makkelijker op. Zie zelfs dat ik ondanks dat hoognodig weer eens even een update moet geven!

Maar vooral gister hakte er flink in. Gister hadden we namelijk met de gehele staff een trip gepland naar de Rosalie Muller. Een wrak gelegen ver van de kust van Hurghada, dichterbij El Gouna en Sharm el Sheik. Dat betekende om 04.00 uur op, om vervolgens een half uurtje later in de taxi te springen op weg naar de marina. Uiteraard checken of we alles hadden en even over vijfen vertrokken we in noorderrichting. Een trip die zo'n 5 tot 6 uur in beslag zou nemen. Op de heenweg zeker. Met name door de traffe wind waren er na een paar uurtjes langs het beschutte kustgedeelte toch flinke golven op open zee. Heftig en ruw! Maar uiteindelijk wel op plek van bestemming. Voor mij een nieuw wrak, nieuwe uitdaging, en dus ook ff flink focussen op de planning. Het werd immers een diepe duik.....

Máár, rond een uur of elf lagen we eindelijk in het water. Het zicht was slecht, en de stroming sterk. Via de ankerlijnen naar beneden waarna het al snel helemaal top werd (en diep). Vanuit het niets doemde het immense wrak op. Gezonken in de 2e wereldoorlog toen het er ongeveer zo uitzag:

De toppen van de mast bevinden zich rond de 20 meter, waarbij het topdek zich rond begin 30 meter begint. Vervolgens ligt het diepste punt rond de 65 meter, maar geen zorgen, hier heb ik zeker geen kijkje genomen! Dit ligt buiten mijn duiklimiet op het moment, daarvoor heb je technische uitrusting nodig. Desalnietemin was het tot de 40 meter ook super :-) Een kleine indicatie.....

Kan niet anders zeggen dan dat het een heftig maar supergaaf dagje was, en het vroege opstaan was het waard. Rond zeven eindelijk weer terug in de marina, waarna het een super lekker gevoel was om toch weer thuis te zijn. Zeer indrukwekkend!

En dit was eigenlijk maar één dag waardoor ik behoorlijk moe en uitgeput ben. Het zijn niet alleen de lange dagen met weinig slaap, ook het warme weer hakt er behoorlijk in. Maar de afgelopen week ook weer veel cursussen gedraaid. Het lijkt nu even iets rustiger te worden (zou bijna zeggen eindelijk), maar op de dagen als gids op de boot dan weer 3 duiken doen. En met het zonnetje volop schijnend is dat zelfs soms zwaar.

Maar al met al blijft het duiken fantastisch, is het leven hier heerlijk en met het zonnetje erbij toch wel erg lekker. Én natuurlijk het nieuwe appartement! Het voelt echt als een thuis en bevalt helemaal prima. Dat is toch echt lekker thuiskomen na weer een lange dag :-).....