Visite, visite, een huis vol visite.....

Ja zing maar lekker mee :-). Nee dit is niet het liedje, maar de werkelijkheid. En voor ik vol enthousiasme losbarst over de laatste ontwikkelingen, zal ik proberen bij het begin te beginnen. Of eigenlijk verder te gaan waar ik was gebleven (het gemiste feestje van pap en mams trouwdag), en dan hopelijk niet al te veel van de hak op de tak te springen. Maar op het moment ben ik echt zo blij, keivrolijk en vol energie. Alhoewel, dat laatste is eigenlijk niet helemaal waar, of helemaal niet. Ben zo brak als maar kan, maar het avondje op stap was het zeker waard. Maar goed, daarover later meer, nu eerst ff proberen om alles weer even op een rijtje te krijgen. Qua gebeurtenissen dan hè. Niet dat jullie nu gaan denken dat ik ze niet allemaal meer op een rijtje heb….. Ach wellicht nog waar ook hahahahaha.

Nou daar gaan we dan. Het gemiste feestje vanwege de trouwdag van pap en mam was kort gezegd ff kut, ja sorry voor de woordkeuze. Maar die avond uiteraard even gebeld naar Nederland, al werd dat heel snel veranderd in bellen vanuit Nederland naar Egypte. Bedankt pap, hoop dat de telefoonrekening meevalt hihi. “Gewoon” dus bijna de hele familie aan de lijn gehad. Echt supercool! M’n mams gesproken, m’n paps, Miek (met Mathijs op de achtergrond) én oma! En een paar dagen later ook nog Jacq en Tom. Heerlijk om weer wat vertrouwdheid (in dit geval stemmen) uit Nederland te hebben.

Máár het werd nog leuker!!! Blijf het zeggen, lang leve het internet (én de webcam), en heerlijk om af en toe toch het gevoel te hebben dat jullie allemaal nog best dichtbij zijn ondanks de afstanden. En met keiveel kushandjes en ff lekker wangen (van Laura, het dochtertje van Ron en Ditje) ging ik ook de dagen na alle leuke telefoontjes lachend over straat.

Dan denk je last but not least…..ja er is nog meer, MIKE! Even korte uitleg wie Mike is: m’n course-director uit Nederland, werkend op de duikschool waar ik ben opgeleid. Die was een week in Egypte, weliswaar in Safaga, om daar een IDC (instructeursopleiding) te draaien. En wat denk je? Ja daar zaten we afgelopen woensdag mee aan tafel! Heel raar en zeker wat onwerkelijk maar absoluut keileuk en super gezellig. Helaas belandde we uiteindelijk in het Orange-café waar ze normaal gesproken echte mora-frikandellen hebben, maar je raadt het al, die trip was voor nix. Maar goed, we hebben evengoed een topavond gehad! En afgelopen zaterdag was het examen voor zijn kandidaten. Laat dat nou net bij mijn werk zijn. Alle tijd om nog even lekker te kletsen en te chillen. Helaas stond echter het vliegtuig aan het eind van de middag te wachten om hem terug te brengen naar Nederland. Maar Mike, mocht je dit lezen, ja tuurlijk stom, want dat doe je zeker, het was top! En je lieve kaartje hangt op het prikbord ;-).

En ja gevlogen was ie dus. Maar zou bijna zeggen als slagroom op de taart, gelukkig vliegen er vliegtuigen af en aan, hebben we visite in huis. Het kan niet op. Visite? Ja visite. Wel 10 dagen lang! Op en top Brabantse gezelligheid, in de vorm van Anke (uit Eindhoven, Eindhoven de gekste). En het leek wel sinterklaas, of kerst. In ieder geval heel veel cadeautjes! Van cup-a-soup (ja waar je al niet blij van wordt) tot chocolade (oma, heerlijk hoor!) En shorts, slippers én een elektrische tandenborstel (hoe luxe), dus mam ook bedankt, het is allemaal aangekomen!

Maar je raadt het waarschijnlijk al, das dus nu een van de redenen dat ik me behoorlijk brak voel. Na alle uitpakkerij en een heerlijk relaxed avondje bij Peanuts, waar we erg lekker gegeten hebben, hadden we immers wel wat te vieren. Maar goed, bij nacht een man, bij dag een man, en het was het absoluut waard. Al kan ik niet wachten om zo ff lekker een dutje te doen…..