Het begint er nu toch echt van te komen.....De eerste afscheidjes tot aan vertrek. En eigenlijk begon dit woensdag al, of zelfs dinsdag stiekem al. Of wellicht nog eerder, want er zijn toch altijd mensen die je naar alle waarschijnlijkheid toch niet allemaal meer gedag kan zeggen.
Maar goed, dinsdag is het dus echt een beetje begonnen. Laten we het daar op houden. Het was immers de laatste x volleyballen met Kaatje, die inmiddels heerlijk van de wintersport geniet. Kaat: doe voorzichtig en hopelijk ligt er sneeuw in overvloed, maar geniet er van! :-)
Woensdag m'n laatste dagje werken, al heb ik toen nog niet echt afscheid genomen. Dat kwam gister eigenlijk pas. Tijdens een geweldig winterfeest van Kees en Heike, was het op een gegeven moment toch echt zover om mijn zeer gewaardeerde collega's te bedanken voor de geweldige tijd. Ik ga ze dan ook echt wel missen. En een leuke bijkomstigheid was toch zeker dat er op het feest nog veel meer bekenden rondliepen, waarvan ik er een aantal toch al weer een tijdje niet echt had gesproken. En terwijl het niet echt "mijn" feestje was, was het toch super om ook hun allemaal even gedag te zeggen. Dan vertrek je toch met een "goed" gevoel, al blijft het natuurlijk raar.
Daarna nog even heerlijk kunnen chillen bij Getty op de bank, en gelukkig was hierbij nog geheel geen sprake van een afscheid. Die ga ik de komende week zeker nog wel (een paar x?) zien. Maar het cadeautje kwam toch wel op een heel goed moment. Welk afscheid het ook is, het voelt toch erg vreemd, en ook nog best onwerkelijk. Een beetje dubbel gevoel, maar tegelijkertijd toch ook wel weer heel erg goed :-) Een boek vol dromen, zo heet het.....en ja over toepasselijk gesproken dan. Die gaat dus zeker mee in de koffer/back-pack!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten