woensdag 28 februari 2007

Casa "strandkaap" en de "Balcken"


Alweer 2 dagen voorbij en weer 2 geweldig leuke dagen wat betreft het afscheid. Voor zover je van een leuk afscheid kan spreken natuurlijk..... Maar tussen alle drukte door, en al het geregel wat toch nog op je afkomt de laatste dagen, zijn dit wel de dingen die je echt gaat missen. Dat besef is dichterbij dan ooit.

Het feit dat ik ook nog "even" m'n hele huis op z'n kop zet en een soort opruimwoede heb gecreërd, ik weet ook niet wat het is, een soort vervroegde voorjaarsschoonmaak wellicht, zijn dit wel ff lekkere relax-momenten. Even genieten van alles, de zorgen opzij en zo min mogelijk nadenken over wat je nog allemaal moet (lees wil) doen. Ik wil "alles" wel zo graag zo goed mogelijk achterlaten, maar dat zorgt er nu de laatste week toch wel voor dat de tijdsdruk soms om het hoekje komt kijken. Stress is ook niet echt het goeie woord, maar ja het is ook moeilijk te omschrijven. Betekent eigenlijk dus gewoon dat ik volop van die relax-momenten moet genieten :-) maar dat lukt tot nu toe nog prima!!! Maar ja, hoe kan het ook anders?

Dinsdag was het pannekoekendag op de Strandkaap, gezellig bij Janny & Kees. Pim was inmiddels ook weer thuis, dus het wachten was op Kelly tot ze thuis kwam van werk. Daarna konden we aanvallen. 's Middags immers uren in de keuken gestaan om 2 volle borden pannekoeken in allerlei variaties op tafel te krijgen. Maar het was op een enkel flartje na, schoonop. Ze smaakte dus heerlijk :-) En tja, met een ijstaartje als toetje op het menu......volop verwennerij. Met het buikje rond, een paashaasje met heerlijke eitjes in de tas vertrok ik richting sporthal voor m'n laatste wedstrijd volleybal.

En ook dat was raar. Je staat toch met een heel ander gevoel in het veld, en tuurlijk wil je dan nog ff scoren. Maar gelukkig kreeg ik, zeker in de eerste set, genoeg lekkere ballen om me nog even uit te kunnen leven. Meiden bedankt, en ik ga jullie zeker missen.

Vanavond was niet anders. Eerst Ditje van de boot gehaald en nog even langs kantoor wat oud-collega's gedag zeggen. Vervolgens nog wat geshopt in Den Burg voordat we lekker bij de Balcken aanschoven. Een lekker meidenavondje, met Ditta, Esther, Janny en Yvonne. En ook nu weer een super gaaf cadeautje, een heerlijk luchtje (Deep Red - Hugo Boss), waar ik zeker een plekje voor vrij maak in m'n tas :-).

Helaas kwam ook aan deze superavond al veel te snel een eind. Het is waar wat ze zeggen, dat the time flies, when you're having fun. Maar ook nu kan ik niet anders zeggen dan dat het besef van wie je allemaal zal gaan missen, heel dichtbij is. Gelukkig heb ik dan ook morgen weer een keileuke middag/avond op het programma staan. Er zit dus nix anders op dan ook hier weer volop te gaan genieten!

maandag 26 februari 2007

En weer een weekend voorbij

Jeetje wat vliegt de tijd! Het is alweer maandag. Maar ook dit weekend heb ik weer geen moment gehad van verveling. Er stond weer genoeg op het programma. Zaterdag zou ik gaan shoppen in Alkmaar en zondag was er weer een moment van afscheid.

Maar laat ik even bij het begin beginnen. De zaterdag. Vroeg uit de veren om een beetje bijtijds in Alkmaar te zijn, betekende uiteindelijk bootje 09.00 uur. Het opstaan viel even niet mee na de nogal laat geworden vrijdagavond, maar ff doorbijten, een frisse douche, en de dag kon beginnen. Mams ging gezellig mee op stap, en we hadden genoeg te doen. Gelukkig had ik m'n lijstjes weer bij me, dus kon zo zo min mogelijk vergeten.

Als eerste maar eens voor wellicht een van de belangrijkste spullen, naast ticket/paspoort/geld, gekeken. Een tas, toch altijd handig om je spullen in mee te nemen ;-). Nu heb ik wel een duiktas, maar ja, zoals het woord al aangeeft is die voor m'n duikspullen. En daarnaast is er zeker geen ruimte meer voor veel andere spullen. Op zoek dus naar een koffer of iets dergelijks. En een koffer leek me toch eigenlijk minder praktisch, en zeker toen ik Getty haar back-pack even mocht lenen om te kijken of ik 'm handig zou vinden. Het werd dus een back-pack.

Maar begonnen bij de Intersport, afdeling outdoor. En gelukkig keuze genoeg. Dat betekende in eerste instantie dus passen, afstellen, weer passen en beslissen. Maar het is gelukt. Uiteindelijk liep ik met een goeie, vooral goed passende, ruime en keihandige back-pack naar buiten. Het eerste kon weggestreept.

Nu wil ik natuurlijk ook tijdens m'n verblijf in het buitenland graag met de mensen in contact blijven, en wat is dan niet leuker dan elkaar af en toe in "levende lijven" te zien cq spreken. Op zoek dus naar een webcam en ook die werd snel gevonden. Zowel via msn, als skype, hyves en wat al niet nog meer......dat gaat wel lukken :-). Weer wat weg kunnen strepen dus.

Vervolgens nog een aantal kleine dingetjes geshopt en even heerlijk een broodje gegeten, alvorens weer terug naar het eiland. Nog even langs de juwelier voor een keileuk cadeautje, al weet ik al wat het is. Maar dat maakt het niet minder speciaal. Hierover later vast nog wel meer. Al heb ik 's avonds bij het eten nog wel een ander heel leuk cadeautje alvast gekregen. Een boek over vanalles en nog wat in Egypte. Altijd handig, dus pap en mam bedankt!

Zondag was eigenlijk een heerlijk relaxte dag al met al. Eerst een beetje uitgeslapen, nog wat kleine dingetjes geregeld en rond de middag samen met Casper naar de Worsteltent. Daar hebben we heerlijk gegeten, natuurlijk ook wat gedronken en lekker de hele middag doorgebracht. Gewoon relaxen, lekker kletsen en vooral genieten van nog zon moment. Gaf me ook gelijk mooi de gelegenheid van Fons & Wenny afscheid te nemen.

Het was gewoon een super dag, en een afscheid.....het had niet beter gekund.

zaterdag 24 februari 2007

Afscheid nemen bestaat niet.....of toch?

Het begint er nu toch echt van te komen.....De eerste afscheidjes tot aan vertrek. En eigenlijk begon dit woensdag al, of zelfs dinsdag stiekem al. Of wellicht nog eerder, want er zijn toch altijd mensen die je naar alle waarschijnlijkheid toch niet allemaal meer gedag kan zeggen.

Maar goed, dinsdag is het dus echt een beetje begonnen. Laten we het daar op houden. Het was immers de laatste x volleyballen met Kaatje, die inmiddels heerlijk van de wintersport geniet. Kaat: doe voorzichtig en hopelijk ligt er sneeuw in overvloed, maar geniet er van! :-)

Woensdag m'n laatste dagje werken, al heb ik toen nog niet echt afscheid genomen. Dat kwam gister eigenlijk pas. Tijdens een geweldig winterfeest van Kees en Heike, was het op een gegeven moment toch echt zover om mijn zeer gewaardeerde collega's te bedanken voor de geweldige tijd. Ik ga ze dan ook echt wel missen. En een leuke bijkomstigheid was toch zeker dat er op het feest nog veel meer bekenden rondliepen, waarvan ik er een aantal toch al weer een tijdje niet echt had gesproken. En terwijl het niet echt "mijn" feestje was, was het toch super om ook hun allemaal even gedag te zeggen. Dan vertrek je toch met een "goed" gevoel, al blijft het natuurlijk raar.

Daarna nog even heerlijk kunnen chillen bij Getty op de bank, en gelukkig was hierbij nog geheel geen sprake van een afscheid. Die ga ik de komende week zeker nog wel (een paar x?) zien. Maar het cadeautje kwam toch wel op een heel goed moment. Welk afscheid het ook is, het voelt toch erg vreemd, en ook nog best onwerkelijk. Een beetje dubbel gevoel, maar tegelijkertijd toch ook wel weer heel erg goed :-) Een boek vol dromen, zo heet het.....en ja over toepasselijk gesproken dan. Die gaat dus zeker mee in de koffer/back-pack!

woensdag 21 februari 2007

Pak uit, bikini en wetsuit aan

Het zit erop. Vandaag was m'n laatste werkdag op kantoor. De pakken kunnen in de kast en zullen plaats gaan maken voor dingen als bikini's, wetsuits en natuurlijk lekker zomerse outfitjes. Maar hopelijk heb ik het strax net zo naar m'n zin als dat ik de afgelopen periode heb gehad. Het was al met al toch best een raar dagje, een apart gevoel. En ook nog best onwerkelijk wanneer je je stoel voor het laatst aanschuift aan een volledig opgeruimd, en eigenlijk redelijk kaal buro. Alles achterlatend zoals het er stond toen ik net begon.

Maar we hebben het goed afgesloten met z'n allen. Een afscheidsetentje in de Balcken met daarbij nog een onwijs leuk cadeautje. Had absoluut niet gehoeven, maar zo'n leuk gebaar. En het gaat zeker mee naar Egypte! Een kleine collage als aandenken. Die zal zeker een plekje krijgen. Zo zal ik de heerlijke tijd ook niet snel vergeten. De gezelligheid, de grappen en grollen, de heerlijk relaxte sfeer, en daarin werd dan ook nog gewoon gewerkt :-) Koos, Kees, Jannie, Monique, Janny en Bibi: bedankt!

maandag 12 februari 2007

Dromen komen uit.....

Het is rond! Het contract is binnen! En kan het nog maar nauwelijks geloven... Maar over 4 weken is het zover. Dan zit ik al een week in Egypte en heb ik m'n eerste werkdag er nu wel opzitten. Waar? Bij Emperor Divers, een 5* CDC in Hurghada.


Wauwie, ik zit gewoon nog steeds te stuiteren op m'n stoel. Het lijkt nog zo onwerkelijk, maar als ik dan naar het contract kijk en zie staan...
* Job Title: diving instructor
* Continuous employment date: 12th March 2007
wauwie das echt kicken :-) ik kan niet anders zeggen! Een heel mooi, onbeschrijflijk, maar ook zo'n onwijs gaaf gevoel. En eigenlijk kan ik ook niet wachten tot het zover is, maar tegelijkertijd komt het nu allemaal wel heel erg snel dichtbij dat ik af en toe de tijd stiekem nog wel even stil zou willen zetten.

Immers duurt het nog maar 3 weken voor ik geland ben op het vliegveld van Hurghada, en het avontuur is begonnen. Maar het ticket is geboekt, en maandag 5 maart is het zover. 's Ochtends om (ja schrik niet) 06.00 uur vlieg ik samen met Mieks vanaf Düsseldorf, via Munchen, naar Hurghada. En al lijkt het nu nog best ver weg, ik weet dat de tijd vliegt. En hoe meer je er over nadenkt, hoe sneller alles lijkt te gaan.

Het klinkt dan ook misschien raar om juist nu de tijd nog even stil te willen zetten. Maar bij alles wat er nu gebeurd, alle leuke dingen die je meemaakt, en misschien nog wel zoveel keer intenser dan anders beleeft, de "afscheid-momentjes" die langzamerhand steeds meer komen, het gevoel alles zo goed mogelijk te willen afsluiten... Ja het besef wat en vooral wie je allemaal gaat achterlaten is sterker dan ooit. Maar tegelijkertijd zijn er kriebels van blijdschap, enthousiasme en vertrouwen, dat ze je doen beseffen dat het naleven van je droom ook iets heel moois is. Ze zeggen niet voor nix "live your dreams, instead dreaming your life" of om er nog maar eentje tegen aan te gooien "live your dreams, or die trying". Tja do i need to say more?

:-)

woensdag 7 februari 2007

If you enjoy living, life will be a joy for everyone


Dit is 'm dan, m'n eigen website! Blijf op de hoogte van al mijn belevenissen.....te beginnen met een geweldig avontuur in Egypte. Dit uitzicht is vast een klein voorproefje. En geef toe, hieraan wennen moet te doen zijn. Life can be hard, but life is just what you made it :-)