Vandaag is het alweer exact 5 jaar geleden. De tijd vliegt, maar toch ook niet. Elk jaar komt het toch weer ff boven. Bij sommige zal er wellicht direct een belletje gaan rinkelen, terwijl anderen er misschien niet eens meer bij stil staan. Ik zal het echter nooit meer vergeten, dat ene moment heeft m'n leven toen immers flink op de kop gezet. Zowel in negatieve, als in positieve zin. Wat dat betreft heeft het me wellicht gemaakt tot wat ik nu ben. En doe ik wat ik doe. Er is een boel veranderd, maar heeft toch ook tot hele mooie dingen geleid. Ik kan dan ook niet anders dan dat engeltje van toen op m'n schouder, heel erg dankbaar zijn.
Voor mij dan ook even een moment om terug te kijken op de laatste jaren. De jaren waarin m'n leven steeds meer in het teken van duiken ging staan. Er zomaar in m'n eentje opuittrekkend richting de Carribean. De onderwaterwereld ontdekken, en wat vervolgens van een hobby uitgroeide tot een van mijn grootste passies. Uiteindelijk heb ik mijn droombaan gevonden!
Het was zomaar een dag in september, 30-09-2002, op een maandagavond toen het noodlot toesloeg. Wat een gezellige avondje uiteten moest worden, pakte heel anders uit. Tijdens het ritje op het eiland, verloor degene bij wie ik in de auto zat de macht over het stuur, de achterkant brak uit, net voor een S-bocht. We kwamen midden op de weg, in de bocht, tot stilstand. Echter overdwars op de verkeerde weghelft. Helaas waren er meer auto's op weg die avond, en hoewel de eerste ons ternauwernood kon ontwijken, was er voor de 2e geen redden meer aan. Vol d'r in, aan mijn kant..... Compleet in de kreukels, maar het ergste van alles was het verbranden van m'n ogen, aan beide ogen m'n hoornvlies. De rest is inmiddels geschiedenis, daarvan ben ik goed hersteld. Maar helaas blijven m'n ogen een onzekere faktor. Al is niets zeker in dit leven. Gelukkig gaat het nu goed, en het blijft afwachten waar het schip strand. Hopelijk voorlopig nog helemaal nergens.....
Hoewel alles letterlijk en figuurlijk zwart voor de ogen werd, wat helaas langer duurde dan verwacht (m'n gezichtsvermogen was namelijk tot nihil beperkt), ging na lange tijd het zonnetje uiteindelijk toch weer stralen. Na maanden van afzien (niet zien), revalideren en met steun van familie, vrienden en bekenden, kwamen er weer kleine lichtpuntjes. De tijd ging voorbij, soms aan mij voorbij, maar uiteindelijk heb ik na ruim een jaar de stoute schoenen aangetrokken en ben ik erop uit gegaan. Een ticket geboekt naar de Dominicaanse Republiek, waar ik niet alleen tot rust kwam, maar ook het duiken heb ontdekt.
Vroeger was ik al een echte waterrat, maar duiken had ik nog nooit geprobeerd. Het was altijd bij snorkelen gebleven, en dat was al fantastisch. Nu ging het een paar stappen verder, met een duikfles en de hele mikmak. In de carribean is het dan ook allemaal uiteindelijk begonnen. Na een topvakantie, waarbij ik m'n 25e verjaardag vierde met het behalen van een echt duikbrevet, Open Water Diver, bleef het kriebelen. Het jaar daarop ging ik daarom ook met maar één missie opnieuw naar de Carribean. Duiken! Advanced Open Water worden, en wel op de Antillen. Een aantal weken eilandhoppen tussen Aruba, Bonaire en Curacao waar ik ook m'n passie voor dolfijnen heb kunnen vergroten. De aantal dagen op Aruba gaven me de kans lekker wat bij te komen van de reis, en natuurlijk een aantal duiken te maken. Vervolgens op Bonaire alleen maar gedoken (met Jan en Eleonora, dus als jullie dit lezen: de groetjes en hoop dat alles goed gaat!), en ook mijn Advanced brevet gehaald. Ik kon er niet meer omheen, duiken was iets zo bijzonders, daar wilde ik iets mee gaan doen. Vol enthousiasme keerde ik, nadat ik op Curacao ook nog de nodige duiken had gemaakt én een cursus tot dolfijnentrainer succesvol afrondde, terug naar Nederland. Velen voorspelde toen al dat reizen en duiken mijn ding zou worden. Wellicht stiekem al was. Het heeft dan ook nog wel even geduurd voordat ik de stap uiteindelijk zette, maar ook toen spookte het al die tijd al door m'n hoofd.....
Na nog mijn rescue in Nederland te hebben gedaan, vertrok ik wéér richting Carribisch gebied. Dit jaar werd het Tobago, bij Trinidad, voor de kust van Venezuela. En dat was echt een top vakantie. Vele leuke mensen ontmoet, zoals Wendy en Pepijn (hopelijk gaat het met jullie ook nog steeds super!), maar al was de tijd met Kaatje, Geer en de kids niet te vergeten, onvergetelijk! Toen kon ik er toch eigenlijk al echt niet meer omheen. Duiken was en is mijn ding! Hier moest ik echt iets mee doen, er was geen ontkomen meer aan. Dit resulteerde dan ook in weer een opleiding, nu de DiveMaster, en vervolgens vele weekenden bij DiveVersity, op de Kempervennen in Westerhoven. Daar ben ik gekomen tot aan wat ik nu ben: IDC Staff Instructor én DAN Instructor. Vorig jaar bijna wekelijks in de Kempervense plas gelegen, en vele weekenden in het Brabantse land doorgebracht :-). En Mike, vooral jij bent hier verantwoordelijk voor, en ben je nog altijd dankbaar, en denk er nog vaak aan terug! Ook Peet en Remco, top!
De rest van het verhaal is inmiddels bij een ieder bekend. Begin maart ben ik samen met Marieke richting Egypte vertrokken, om in Hurghada eindelijk m'n droom waar te maken. Werken als duikinstructrice in een prachtige omgeving, vol zon, vol super duiken wat maar niet op lijkt te houden. Ook dat hebben jullie inmiddels kunnen lezen. Zoniet? Nog snel even doen, een aantal blogs terug.....
Kortom, in 5 jaar kan er een boel gebeuren. Kan je zomaar iets overkomen. Met heel ingrijpende gevolgen. Wat m'n wereldje wel degelijk even flink heeft doen instorten. Dat van met name m'n familie toch ook zeker even flink op de kop heeft gezet. Maar toch misschien wellicht toch ook wel tot iets heel moois heeft geleid. Iets heel erg moois. Bij deze wil ik dan ook iedereen die in welke vorm of zin dan ook, me heeft geholpen in alle slechte tijden heel erg bedanken voor alles. Zonder jullie was het me nooit gelukt te worden tot wat ik nu ben, en te komen tot waar ik nu ben! Onwijs bedankt. Ook dit zal me altijd bij blijven.....
En hoewel de toekomst wat betreft m'n gezichtsvermogen nog altijd onzeker blijft, geniet ik nu van alles wat ik doe. Live your dreams..... Life is what you make it! :-)
zondag 30 september 2007
zaterdag 29 september 2007
Even speciaal voor oma!
Oma, van harte gefeliciteerd met uw verjaardag. Alweer 85 jaartjes oud, pfff. Hopelijk nog vele jaren erbij :-). Een heel fijn weekend, weet dat u in Limburg zit, kreeg al geen contact. Geniet er lekker van en tot snel.....
een hele dikke kus -x-
vrijdag 28 september 2007
Je kunt niet alles hebben, of toch?
Vorige week was het zover. Vanuit het niets kreeg ik een fantastische kans om op safari te gaan. Totaal overrompeld natuurlijk gelijk ja gezegd! En ben er nog van onder de indruk. Het was keihard werken, af en toe flink afzien, weinig slaap en voelde me niet altijd even lekker en fit, (heb toch ook nog niet zulke zeebenen ontwikkeld als zou moeten) maar echt zo gaaf om gedaan te hebben. Het was de route genaamd “simply-the-best, één van de mooiste routes van het zuiden, maar nu begrijp ik waarom. In één woord geweldig, al is het eigenlijk niet in maar één woord samen te vatten. Én of deze safari überhaupt te overtreffen valt, valt nog te bezien. Maar goed, ga er even lekker voor zitten want hier volgt dan een uitgebreid verslag van alle dagen van dit adembenemende, onvergetelijke avontuur, vol super mooie, gave en vooral hele indrukwekkende duiken dat absoluut naar meer smaakt…..
Donderdag 19/09:
It has started, al is de eerste dag alweer voorbij, en eigenlijk is de tweede dag alweer begonnen. Zo laat is het alweer. Immers, het is al halverwege middernacht (02.30 uur) en morgenochtend (of dus eigenlijk strax alweer) rinkelt het wekkertje rond 06.00 uur. Ja das ff afzien op zo’n eerste dag! Maar goed, de eerste dag…..
Vanmorgen vroeg opgestaan, was alweer op tijd wakker, maar moest m’n spullen nog inpakken dus kwam ook eigenlijk best wel goed uit. Daarnaast nog even de laatste was opgeruimd. Lekker ontbijtje gemaakt. Even lekker douchen. Tas nog ff inpakken. Maar ook das was eigenlijk zo gebeurd. Het meeste had ik immers al klaargelegd. Bedje nog even verschoond, altijd lekker als je dan weer thuiskomt. En de laatste dingetjes nog even gedaan, ff beetje rommelen. Maar toen dus wel klaar om te gaan zou je zeggen. En toch gaf het een raar idee, zomaar voor een weekje weg te gaan. Maar goed, een nieuwe uitdaging en groot avontuur ging beginnen :-).
Eerst langs het fleet-office, voor de laatste informatie en het verzamelen van papierwerk, boxen, reservespullen enz. om vervolgens op de duikschool m’n eigen uitrusting nog even op te pikken. Toen weer terug naar fleet om alles even door te spreken en was het tijd om m’n eerste gasten op te pikken bij het vliegveld en richting Marsa Ghalib te rijden. Een trip van rond de 2 ½ uur, een aardige zit dus. Daar aangekomen stonden Ute en Jim (collega’s) al op me te wachten en konden m’n gasten nog even lekker een paar uur relaxen en gebruik maken van de faciliteiten van het hotel bij de marina. Met een boel informatie vertrok ik vervolgens per zodiac naar “mijn” boot. En daar begonnen alle voorbereidingen…..
Ahmed, de 1e gids op de boot zou pas laat aankomen. Tja, dan maar gewoon beginnen en zien waar ’t schip strand. Maar zowel met alle informatie van Ute & Jim én de bemanning, ging alles eigenlijk van een leien dakje. Tijd dus om de eerste gasten op te halen uit het hotel, en te verwelkomen op de boot. Inmiddels was de 4e gast ook gearriveerd, en was het vervolgens wachten op de rest. Rond 19.30 kwam Ahmed met nog een gast, en kwamen de eerstvolgende rond een uur of 9. Hoog tijd voor diner!!!!!
Eindelijk, rond middernacht, nog niet zo lang geleden dus, arriveerde de laatste gasten. Na ook hun de benodigde informatie te hebben uitgelegd, dvd-tje laten zien, alle papieren te hebben ingevuld én nog even wat eten te hebben geregeld, is het dan eindelijk tijd om m’n bedje in te stappen. En daar kijk ik naar uit. Is immers een lange dag geweest en morgen wordt ook zeker niet anders. De cabin is top. Lekker eentje voor mezelf, met een heerlijk uitziend bedje, waar ik nu snel in ga kruipen…..
Vrijdag 20/9:
Zo dat was best ff een tegenvallertje vanmorgen, het opstaan dan. Ook niet zo raar na maar een uur of 3 slaap. Maar goed, we hadden genoeg te doen vandaag dus vlug aan de slag. Eerst maar ff lekker bezig zijn!
Na eerst de gasten te hebben gewekt, en het ontbijt te hebben geregeld, ging Ahmed met een aantal richting duikcentrum voor de benodigde spullen. Vervolgens was mijn taak te zorgen dat alle papieren met de kustwacht geregeld werden zodat we ongeveer tegelijkertijd klaar waren voor het ontbijt. Na een lekker ontbijtje vertrokken we vanuit Marsa Ghalib Marina op weg naar Brothers! Eerst onderweg nog een stop gemaakt na ongeveer anderhalf uur varen om met iedereen een check-duik te maken. En wauwie, wat was dat een gave duik. En dat alleen nog maar in de omgeving van Marsa. Maar het zuiden is inderdaad hele andere koek dan Hurghada. Werkelijk prachtig, en dan was dit nog maar een simpel duikje. Dat beloofd wat voor morgen…..
Na de lunch werd het ff afzien. Een 5 uur durende trip richting Brothers op een nogal heftige en ruwe zee. Het waaide flink, maar nu we heerlijk in de beschutting van Small Brothers liggen is het prima vertoeven. Niet dat ik überhaupt ook maar iets te klagen heb trouwens hahahahaha. Vandaag helaas maar 1 duik gemaakt, maar dat halen we morgen wel in ;-). Net de planning met Ahmed doorgenomen, en voor zover mogelijk de voorbereidingen getroffen. Gaat helemaal goed komen!
Het wachten is nu tot de laatste gasten hun cabin op gaan zoeken, zodat wij ook onze rust kunnen pakken. Wordt een spannende dag morgen, met wellicht haaien!.....
Zaterdag 22/9:
Zó, dat was vroeg! Om 05.00 uur op, om vervolgens een half uurtje later de gasten wakker te maken voor de briefing. Ja ze moeten er ook wat voor over hebben hahahahaha. Maar het was het dubbel en dwars waard. Wauwie, wat een dag! Heavy en super tegelijk.
Na wederom een niet al te lange nacht qua slaap, en toch ook wat ruw weer (het windje trok flink aan), al vroeg het water in om de eerste stromingchecks te maken. Vervolgens de briefing gedaan en maakte iedereen zich klaar om in 2 groepen te water te gaan. Ahmed zou de eerste duik maken, waarbij ik aan de oppervlakte toezicht hield vanuit de zodiac. Maar ook nu was de zee nogal ruw, de wind hard en dus de golven hoog en onstuimig. Tja dit was ff wennen, en m’n maag vond ’t ook niet al te fijn. Maar goed, zolang ik nix at, was het prima te doen. En inmiddels is de wind gelukkig wat afgenomen…..
Na de eerste duik stond het ontbijt al geserveerd. Maar die heb ik maar even overgeslagen. Voelde me niet echt top zeg maar. Nu is het vaak zo dat je je in het water snel beter voelt, dus kon ook niet wachten op de 2e duik. Maar niet alleen daarom. Het werd immers m’n allereerste duik bij Brothers, en dat was echt supergaaf!
Het werd een driftduik, waarbij je door een zodiac op een bepaald punt wordt gedropt, om vervolgens lekker met de stroming mee te gaan. En jeetje, wat een prachtige wand vol koraal. Dat was echter niet alles, al was dit al volop genieten! Ook in het blauw viel genoeg te zien. Barracuda’s, tonijnen, grote napoleons maar het allergrootste kick-moment waren toch wel de voorbij komende grijze rifhaaien. Twee stuks zwommen in het blauw, en het enige wat we deden was kijken, foto’s maken en volop genieten. Echter wel oplettend dat we door alle enthousiasme niet de maximum duiktijd zouden overschrijden ;-).
Vervolgens eerst lunchen en even bijkomen van alles, waarbij ik even een dutje ben gaan doen. Voelde me nog steeds niet helemaal je van het, dus beetje fruit gegeten en daar had ik het maar even bij gelaten. Werd wachten tot de 3e duik, al konden we eigenlijk allemaal niet wachten om nogmaals het water in te gaan. Ahmed vroeg dan ook of ik nog een duik wilde doen, en hij dan aan de oppervlakte toezicht bleef houden, en tja daar zei ik natuurlijk geen nee tegen. Hij heeft vervolgens de briefing gegeven, terwijl ik de stroming ging checken. Daarna vlug het water in, ditmaal een normale duik vanaf de boot. Ook nu was het werkelijk waar prachtig, en puur genieten. Al die kleuren, een wand die het diepe blauw inloopt maar vol hard en zacht koraal, en niet wetende wat je allemaal gaat tegenkomen….. Allereerst werden we weer blij verrast door een grijze rifhaai, een vrij grote jongen. Grote groepen makrelen, tonijnen en barracuda’s kwamen voorbij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. En een paar grote napoleons, waarvan er eentje echt super nieuwsgierig was en als waar fotomodel voor de vele camera’s poseerde. Tussendoor nog een vrij zwemmende murene gezien en wat klein spul, zoals naaktslakken en garnalen. Op het punt waar we uiteindelijk de duik zouden beëindigen werden we wederom vergezeld door rifhaaien. Weer 2 stuks, die jagend door het water scheerde. Een keigaaf gezicht! Puur genieten :-).
Inmiddels is de boot verplaatst naar Big Brothers, waar we morgen naar alle verwachting 4 duiken gaan maken. Hopelijk net zo, of zelf nog mooier dan vandaag. De zonsondergang was prachtig om te zien, met op de voorgrond het eiland met een kleine vuurtoren. Wellicht dat we hier nog even met de zodiac heen gaan om deze te bekijken. Dadelijk eerst het dinner en de voorbereidingen treffen voor morgen. Daarna hopelijk een beetje op tijd naar bed, want zeker morgen wordt een lange en drukke dag. Om 04.30 gaat de wekker! Ja het lijkt elke dag wel ietsje vroeger te worden hahahahaha. Maar er is absoluut nog geen enkele reden tot klagen, en vraag me af of dit überhaupt wel zal gebeuren. Het is allemaal echt zo gááf! Dat wordt vrees ik wel weer even wennen wanneer deze safari erop zit. Maar gelukkig hebben we nog een aantal dagen voor de boeg en kan dan ook eigenlijk niet wachten tot morgenochtend…..
Zondag 23/09:
Slapen, slapen, slapen. Das even het enige wat ik op dit moment denk, en heel hard nodig heb. En raar maar waar, ik ben net even wakker, maar ga zo ook snel weer verder slapen. Na het diner heel even in de salon op de bank liggen dacht ik. Maar ben heerlijk weggedoezeld en vervolgens toch maar naar m’n cabin gegaan. Toch even de dag weer op papier zetten.
Vanmorgen begon al weer vroeg en rond 05.30 uur zat ik alweer in de zodiac om de stroming te checken. Het werd een driftduik! Alleen voor mij niet helaas. M’n buddy voelde zich totaal niet comfortabel in het water nadat we gedropt waren, en dus betekende dat duik afbreken en terug naar de boot. Nix aan te doen en er zouden nog meer duiken volgen vandaag.
Het feit dat iedereen graag 4 duiken wilde doen, betekende echter wel een strak schema. En voor mij zodiac in, zodiac uit, stroming checken en weer terug naar de boot. Elke duik opnieuw. Vervolgens nog 2 van de 3 verdere duiken gedaan, welke weer helemaal geweldig waren. Vandaag geen haaien helaas, al schijnen ze wel gesignaleerd te zijn, maar wel hele grote napoleons, barracuda’s, tonijnen van flink formaat, murene’s en verder prachtige koralen met de nodige vissen. Weer erg genoten!
Na de laatste duik zijn we begonnen aan een lange trip richting Daedalus, onze volgende bestemming, welke zo’n 10 uur in beslag zal nemen. De verwachting is dat we hier ergens midden in de nacht rond een uur of 03.00 uur aan zullen meren. Al is de wind een heel klein beetje afgenomen, en gaan we met de golven mee, is het nog best onstuimig. Benieuwd of ik m’n bedje niet uitrol, maar ben te moe om daar over na te denken. Volgens mij slaap ik er dwars doorheen! Maar waar ik nog wel even aan heb gedacht vandaag is Gwen, die de dam-tot-damloop voor het eerst ging lopen. Gwen, ik hoop dat alles helemaal goed is gekomen!
Maandag 24/9:
Allereerst tante Marga, van harte! Maar mijn god zeg, wat een begin van de dag. Het is nog maar net over achten, maar de eerste duik is al achter de rug en net ontbeten. Maar als de rest van de dag net zo is als het begin, beloofd het nog wat voor later. Hoezo? Nou ga er maar even voor zitten…..
Na een keilange trip richting Daedalus, vannacht rond 03.45 eindelijk aangemeerd. Hoewel het weer meezat, was het af en toe toch best schommelig. Maar nu liggen we heerlijk in de luwte van het rif, en is het prima vertoeven. Het zonnetje schijnt en de wind is wat afgenomen. Ook super omstandigheden om het water in te springen.
Vanmorgen om 04.30 ging het wekkertje weer, en hoewel ik nog half slaperig naar buiten liep om het weer te checken, was ik binnen no time echt klaar wakker! Een aantal dolfijnen passeerde de boot :-). Maar dat was nog niet alles. Wat m’n hart echt even een paar keer liet overslaan waren een paar haaien, onder de boot. Nu de echte haai haaien, oceanic white tip sharks (oceanische witpunthaaien). Erg indrukwekkend, maar waar ik vooral aan dacht was dat ik degene zou zijn die de stroming moest gaan checken. Én ook rondom de boot.
Na de briefing was het zover. Ik stapte in de zodiac om op meerdere punten de stroming te checken. Maar ook afhankelijk van op welke plek de haaien nog waren, hadden we verschillende duikplannen gemaakt. Nu was het dus niet alleen de stroming checken, maar eigenlijk ook uitkijkend of er wellicht nog meer haaien in de omgeving waren. Én dat was zo! Het uiteindelijke plan werd dan ook dat we wel werden gedropt, maar niet al te ver van de boot vandaan. Er stond een klein beetje stroming, net genoeg om heerlijk driftend over het plateau te gaan, toch hopend op de haaien. Maar helaas, of de duvel ermee speelde, ze leken het te hebben gehoord. Dus helaas tijdens de duik nog niet gespot, al vraag ik me af wat meer indruk zou hebben gemaakt. Tijdens de check van de stroming was het toch wel heel erg kicken ze daadwerkelijk te zien. En das toch anders dan dat je onder water bent. Alsof je meer kwetsbaar bent, en niet één met de zee. Nu even lekker beetje relaxen en dadelijk opmaken voor de volgende duiken van de dag. Tot strax…..
Het is inmiddels 12.00 uur en lunchtijd. De 2e duik is net gemaakt, al ben ik de hele tijd in de zodiac aan de oppervlakte gebleven. Na het checken van de stroming was ik behoorlijk uitgeput en Ahmed was klaar om met groep 1 mee te gaan. Gaf mij mooi nog even 5 minuutjes om bij te komen om daarna met de 2e groep in de andere zodiac te gaan. Vervolgens hield ik dus vanaf de oppervlakte iedereen in de gaten. De duik was immers een lange drift met drop en exit met de zodiac. En moet zeggen, das was best lekker. Even beetje bijkomen, al dobberend op zee. Over zo’n anderhalf uur gaan we klaarmaken voor de 3e en laatste duik voor vandaag, dus ook de laatste duik op Daedalus. Een lange driftduik aan de westkant welke een super gave wand moet hebben vol anemonen. Maar voor nu dus ook even een klein momentje voor mij om te chillen in het zonnetje!
En dat was heerlijk zeg. Maar helaas is niet altijd een goed begin het halve werk. Jeetje! Inmiddels is het rond middernacht en na de 3e duik zijn we direct vertrokken richting de kust van Marsa. De 3e duik was erg indrukwekkend. Een prachtige rifwand, maar die ging behoorlijk de diepte in. Wel gaaf om te zien trouwens….. Daar waar we nu zijn aangemeerd, is het ongeveer nog een uur varen tot aan Elphinstone. Maar de trip hierheen was ruig, ruw, erg heavy en lang. En leek door de harde wind en hoge golven nog wel langer te duren als de ruim 7 uur die we ervoor nodig hadden. Vlak nadat we Daedalus verlieten, een aantal dolfijnen voor de boeg, heerlijk spelend ons vergezellend. Liggend op het dek met m’n dekentje over me heen, heb ik zo goed en zo kwaad als het ging geprobeerd wat te slapen. Uiteraard zou ik haast zeggen, bleek dit echt onmogelijk. Je rolde van links naar rechts, en weer terug enz. enz. enz. Maar goed, uiteindelijk liggen we nu heerlijk stil, alsof je voet aan wal zet, zo voelde het. Lekker slapen en op naar morgen. Dat gaat immers ook weer een lange, drukke dag worden met 4 duiken, waarvan ook een nachtduik. De hoogste tijd dus om wat slaap te gaan pakken…..
Dinsdag 25/9:
You can’t have it all om het maar even in het engels uit te drukken, of toch? Ja ze zeggen wel es dat je niet alles kunt hebben, maar of ik ben een lucky one, of het moest zo zijn. Waar ik het over heb? De ingrediënten van de duiken van vandaag, maar zal proberen bij het begin te beginnen, al ben ik eigenlijk veel te enthousiast. Bij het begin beginnen doe ik dadelijk wel maar vandaag….. 3 oceanic whitetip sharks én een dugong!
Oké, vanmorgen iets later als gebruikelijk opgestaan. Het werd 06.00 uur dit keer. Ook niet echt laat, maar toch, dat extra uurtje helpt toch weer een beetje. We vertrokken richting Elphinstone, ruim een half uur varen vanwaar we overnacht hadden. Eigenlijk voor het eerst dat we zoveel boten om ons heen hadden. Het aanmeren duurde dan ook iets langer dan anders, wel met een schildpad naast de boot, maar nadat de briefing was gegeven lag iedereen rond een uurtje of acht in het water. Ik bleef deze duik in de zodiac om vervolgens de volgende duiken van de dag te doen. Gelukkig maar, achteraf hahahahaha.
Na de eerste mensen opgepikt te hebben en richting boot terug te hebben gebracht, gingen we voor de 2e ronde. Nog nix aan de hand, dat kwam bij terugkomst met deze groep. Er was een touw geknapt en vervolgens in een van de propellers gekomen. Dat gaf nogal wat komotie. Na eerst nog te hebben geprobeerd met verschillende zodiacs te boot te verplaatsen en weg te duwen, was het haast onmogelijk de touwen uit de propellers te houden. Ahmed is vervolgens in het water gesprongen om de touwen weg te snijden zodat de boot naar een andere plek kon om opnieuw aan te meren. En achteraf bleek dat een super plek! Waarom? Nou hier komt 't!…..
De 2e duik van vandaag veranderde al snel van plan. Ik stond op het punt om de stroming te gaan checken totdat er een aantal oceanic whitetips rondom de boot te zien waren. Vanaf de oppervlakte waren ze al goed zichtbaar en soms zelfs met de rugvin uit het water komend konden we eigenlijk niet anders doen dan vanaf de boot het water in te springen en te duiken met deze indrukwekkende beesten. En indrukwekkend was het zeker! Niet iedereen stond even hard te springen, maar ik kon eigenlijk niet wachten. Gister hadden we ze immers tijdens de duik gemist, terwijl ik ze toen tijdens de stromingchecks wel degelijk had gespot. Maar goed, we konden dus in de herkansing, en de camera’s klikten overal en de video-opname is werkelijk waar fantastisch! Het klinkt misschien erg raar, maar het was werkelijk puur genieten, en zeker kicken! Helemaal op de momenten dat ze af en toe wel erg dichtbij kwamen, op aanraakafstand zeg maar. Een tijd lang waren er 2, maar uiteindelijk kwam er nog een 3e bij, en deze was nog even een tikkie groter dan de rest. Deze duik zal ik, maar ook de rest van de gasten, zeker niet snel vergeten. Waarschijnlijk nog vaak aan terug denken, en smaakt eigenlijk naar meer. Het maken van foto’s was dan ook helemaal super :-). Al moet ik nog wel even kijken of ze allemaal evengoed gelukt zijn.
Na ruim een uur moesten we toch echt het water uit. Er stond nog meer op het programma, hoe vervelend ook hahahahaha. Maar het was nog niet gedaan met de pret. Aangekomen bij een plek dichtbij Marsa Alam, Abu Dabab, meerde we aan. Hier zouden we de laatste duiken voor vandaag maken. Een relaxte drift, én een nachtduik. Vlak voordat we het water in wilde gaan, zwom er een dugong (zeekoe) naast de boot! Ja sorry, het leek niet op te houden. Nog dolenthousiast van de vorige duik, konden we dan ook nu niet wachten om te gaan duiken. Helaas door een paar vertrekkende boten, werd de dugong waarschijnlijk afgeschrikt en bleef het hierbij. Maar toch!
De laatste duik op het programma was een nachtduik, welke ik met Wim maakte. Echt super relaxt, ook weer vol moois, en een super afsluiting van de dag. Alhoewel morgen alweer de laatste dag is van de safari, vraag ik me af of vandaag überhaupt nog wel te overtreffen valt. Dit had immers een prachtige afsluiting geweest. Maar het einde komt dus in zicht…..
Woensdag 26/09:
Dat was ’t dan. Hoewel morgen de check-outs nog moeten gebeuren, is het duiken voorbij :-(. Iedereen heeft z’n spullen gewassen, is druk bezig de tassen weer in te pakken, en/of al aan het genieten van de laatste momentjes op de boot. Vannacht slapen we nog wel op de boot, net buiten de marina van Marsa Ghalib, maar morgenochtend is het vroeg de marina in, en is het echt voorbij.
Hoewel het qua duiken vandaag moeilijk te evenaren was in vergelijk met gister, waren de laatste paar duiken toch ook zeker nog de moeite waard! Vanmorgen wederom op tijd opgestaan en lagen we voor half acht al in het water. Het was immers een drukke dag, met een vol programma. Niet alleen wat betreft de duiken, maar ook alle administratie en papierwerk moest afgehandeld worden. Gelukkig voor mij was dit grotendeels aan Ahmed om alles voor te bereiden, en betekende dat ik alle keren het water ben ingedoken. Heel vervelend! ;-).
Voor de eerste duik voeren we naar een plek vlak voor de kust van Marsa Alam, een klein uurtje varen van waar we de nacht hadden doorgebracht, waar we een super relaxte duik maakte. En met geruime tijd een schildpad om ons heen, die werkelijk zeer fotogeniek bleek, toch weer een super begin van de dag. Vervolgens stond het ontbijt klaar en werd het eerste deel van wat papierwerk afgerond. Nog even tijd om wat te rommelen en daarna snel weer het water in. Voor sommige gasten immers de laatste van de safari in verband met de vluchttijden van morgenvroeg.
Ook deze duik was werkelijk waar top! Eigenlijk opzoek naar een dugong (zeekoe) en schildpadden, het was immers een duik boven een groot zeegras gebied, maar alles wat we vonden waren roggen. Geheel niet verkeerd overigens. Ze waren namelijk naast heel mooi om te zien, ook groot! Van de vrij bekende blue spotted stingray, de faethertail stingray tot aan de black blotched stingray. Sommige zelfs zeker wel van ruim anderhalve meter doorsnede, dus in alle soorten en maten. En zelfs vanavond….. In het licht van de boot was er ook een vrij grote rog te zien. Waarschijnlijk ook een feathertail. Ook deze was toch zeker wel rond een meter, of wellicht iets groter, breed.
Restte alleen nog de 3e en tevens laatste duik van vandaag én van de safari. En ook nu, alsof het nog niet genoeg was, zagen we nog een mega schildpad (greenturtle). Zo gróót, zo mooi! Liggend op het zand tussen een stukje zeegras. Maar helaas toen we dichterbij kwamen zwom ie in een paar slagen het blauw in. Vast opzoek naar een nieuw rustig plekje!
Tja en toen was het over met de pret. Qua duiken dan. Dus alle spullen wassen, reorganiseren, checken of alle uitgeleende spullen ook daadwerkelijk weer terug waren, en of in alle boxen weer hetzelfde zat als waar we vorige week mee waren begonnen. Het papierwerk hadden we grotendeels na de lunch al gedaan, dus was het eigenlijk afronden van de laatste dingetjes.
Na een heerlijk diner werd het tijd om foto’s, emailadressen, en al dat soort dingen uit te wisselen. Daarna hebben we vervolgens nog vele uurtjes op het dek boven doorgebracht. Gezellig beetje rondhangen, beetje kletsen, lekker chillen en genieten van de laatste momentjes. Net alvast m’n spullen weer allemaal ingepakt, al was dat niet zo veel, en ben wat dat betreft gauw klaar voor morgen. Wordt wel weer vroeg opstaan want de eerste gasten vertrekken al om 06.30 uur richting het vliegveld. Voor nu dus lekker slapen! De laatste uurtjes tikken langzaam weg van een geweldige ervaring, een super avontuur, de meest fantastische en indrukwekkende duiken met heel veel moois, totdat ik weer voet aan land zet…..
Donderdag 27/09:
En inmiddels ben ik weer terug aan land, in Hurghada liggend in m’n eigen bedje. Bijkomend van alles, nog even de laatste krabbels op papier aan het zetten. Nadat de eerste 3 gasten al om 06.30 uur werden opgehaald, vervolgens de volgende een uurtje later, stapte ik zelf om 08.30 uur in het busje. Back to the reality…..
De boxen en het papierwerk gedropt bij het kantoor van de fleet, en vervolgens m’n duikspullen weer richting de duikschool gebracht. Nog even de planning voor de komende dagen doorgenomen, maar gelukkig ben ik morgen lekker vrij! En wat ik dan ga doen is waarschijnlijk slapen, slapen, slapen, slapen en heel erg lekker slapen. Al zal ik wellicht het geschommel toch een beetje missen….. Overigens volgen de foto's zo snel mogelijk!
Donderdag 19/09:
It has started, al is de eerste dag alweer voorbij, en eigenlijk is de tweede dag alweer begonnen. Zo laat is het alweer. Immers, het is al halverwege middernacht (02.30 uur) en morgenochtend (of dus eigenlijk strax alweer) rinkelt het wekkertje rond 06.00 uur. Ja das ff afzien op zo’n eerste dag! Maar goed, de eerste dag…..
Vanmorgen vroeg opgestaan, was alweer op tijd wakker, maar moest m’n spullen nog inpakken dus kwam ook eigenlijk best wel goed uit. Daarnaast nog even de laatste was opgeruimd. Lekker ontbijtje gemaakt. Even lekker douchen. Tas nog ff inpakken. Maar ook das was eigenlijk zo gebeurd. Het meeste had ik immers al klaargelegd. Bedje nog even verschoond, altijd lekker als je dan weer thuiskomt. En de laatste dingetjes nog even gedaan, ff beetje rommelen. Maar toen dus wel klaar om te gaan zou je zeggen. En toch gaf het een raar idee, zomaar voor een weekje weg te gaan. Maar goed, een nieuwe uitdaging en groot avontuur ging beginnen :-).
Eerst langs het fleet-office, voor de laatste informatie en het verzamelen van papierwerk, boxen, reservespullen enz. om vervolgens op de duikschool m’n eigen uitrusting nog even op te pikken. Toen weer terug naar fleet om alles even door te spreken en was het tijd om m’n eerste gasten op te pikken bij het vliegveld en richting Marsa Ghalib te rijden. Een trip van rond de 2 ½ uur, een aardige zit dus. Daar aangekomen stonden Ute en Jim (collega’s) al op me te wachten en konden m’n gasten nog even lekker een paar uur relaxen en gebruik maken van de faciliteiten van het hotel bij de marina. Met een boel informatie vertrok ik vervolgens per zodiac naar “mijn” boot. En daar begonnen alle voorbereidingen…..
Ahmed, de 1e gids op de boot zou pas laat aankomen. Tja, dan maar gewoon beginnen en zien waar ’t schip strand. Maar zowel met alle informatie van Ute & Jim én de bemanning, ging alles eigenlijk van een leien dakje. Tijd dus om de eerste gasten op te halen uit het hotel, en te verwelkomen op de boot. Inmiddels was de 4e gast ook gearriveerd, en was het vervolgens wachten op de rest. Rond 19.30 kwam Ahmed met nog een gast, en kwamen de eerstvolgende rond een uur of 9. Hoog tijd voor diner!!!!!
Eindelijk, rond middernacht, nog niet zo lang geleden dus, arriveerde de laatste gasten. Na ook hun de benodigde informatie te hebben uitgelegd, dvd-tje laten zien, alle papieren te hebben ingevuld én nog even wat eten te hebben geregeld, is het dan eindelijk tijd om m’n bedje in te stappen. En daar kijk ik naar uit. Is immers een lange dag geweest en morgen wordt ook zeker niet anders. De cabin is top. Lekker eentje voor mezelf, met een heerlijk uitziend bedje, waar ik nu snel in ga kruipen…..
Vrijdag 20/9:
Zo dat was best ff een tegenvallertje vanmorgen, het opstaan dan. Ook niet zo raar na maar een uur of 3 slaap. Maar goed, we hadden genoeg te doen vandaag dus vlug aan de slag. Eerst maar ff lekker bezig zijn!
Na eerst de gasten te hebben gewekt, en het ontbijt te hebben geregeld, ging Ahmed met een aantal richting duikcentrum voor de benodigde spullen. Vervolgens was mijn taak te zorgen dat alle papieren met de kustwacht geregeld werden zodat we ongeveer tegelijkertijd klaar waren voor het ontbijt. Na een lekker ontbijtje vertrokken we vanuit Marsa Ghalib Marina op weg naar Brothers! Eerst onderweg nog een stop gemaakt na ongeveer anderhalf uur varen om met iedereen een check-duik te maken. En wauwie, wat was dat een gave duik. En dat alleen nog maar in de omgeving van Marsa. Maar het zuiden is inderdaad hele andere koek dan Hurghada. Werkelijk prachtig, en dan was dit nog maar een simpel duikje. Dat beloofd wat voor morgen…..
Na de lunch werd het ff afzien. Een 5 uur durende trip richting Brothers op een nogal heftige en ruwe zee. Het waaide flink, maar nu we heerlijk in de beschutting van Small Brothers liggen is het prima vertoeven. Niet dat ik überhaupt ook maar iets te klagen heb trouwens hahahahaha. Vandaag helaas maar 1 duik gemaakt, maar dat halen we morgen wel in ;-). Net de planning met Ahmed doorgenomen, en voor zover mogelijk de voorbereidingen getroffen. Gaat helemaal goed komen!
Het wachten is nu tot de laatste gasten hun cabin op gaan zoeken, zodat wij ook onze rust kunnen pakken. Wordt een spannende dag morgen, met wellicht haaien!.....
Zaterdag 22/9:
Zó, dat was vroeg! Om 05.00 uur op, om vervolgens een half uurtje later de gasten wakker te maken voor de briefing. Ja ze moeten er ook wat voor over hebben hahahahaha. Maar het was het dubbel en dwars waard. Wauwie, wat een dag! Heavy en super tegelijk.
Na wederom een niet al te lange nacht qua slaap, en toch ook wat ruw weer (het windje trok flink aan), al vroeg het water in om de eerste stromingchecks te maken. Vervolgens de briefing gedaan en maakte iedereen zich klaar om in 2 groepen te water te gaan. Ahmed zou de eerste duik maken, waarbij ik aan de oppervlakte toezicht hield vanuit de zodiac. Maar ook nu was de zee nogal ruw, de wind hard en dus de golven hoog en onstuimig. Tja dit was ff wennen, en m’n maag vond ’t ook niet al te fijn. Maar goed, zolang ik nix at, was het prima te doen. En inmiddels is de wind gelukkig wat afgenomen…..
Na de eerste duik stond het ontbijt al geserveerd. Maar die heb ik maar even overgeslagen. Voelde me niet echt top zeg maar. Nu is het vaak zo dat je je in het water snel beter voelt, dus kon ook niet wachten op de 2e duik. Maar niet alleen daarom. Het werd immers m’n allereerste duik bij Brothers, en dat was echt supergaaf!
Het werd een driftduik, waarbij je door een zodiac op een bepaald punt wordt gedropt, om vervolgens lekker met de stroming mee te gaan. En jeetje, wat een prachtige wand vol koraal. Dat was echter niet alles, al was dit al volop genieten! Ook in het blauw viel genoeg te zien. Barracuda’s, tonijnen, grote napoleons maar het allergrootste kick-moment waren toch wel de voorbij komende grijze rifhaaien. Twee stuks zwommen in het blauw, en het enige wat we deden was kijken, foto’s maken en volop genieten. Echter wel oplettend dat we door alle enthousiasme niet de maximum duiktijd zouden overschrijden ;-).
Vervolgens eerst lunchen en even bijkomen van alles, waarbij ik even een dutje ben gaan doen. Voelde me nog steeds niet helemaal je van het, dus beetje fruit gegeten en daar had ik het maar even bij gelaten. Werd wachten tot de 3e duik, al konden we eigenlijk allemaal niet wachten om nogmaals het water in te gaan. Ahmed vroeg dan ook of ik nog een duik wilde doen, en hij dan aan de oppervlakte toezicht bleef houden, en tja daar zei ik natuurlijk geen nee tegen. Hij heeft vervolgens de briefing gegeven, terwijl ik de stroming ging checken. Daarna vlug het water in, ditmaal een normale duik vanaf de boot. Ook nu was het werkelijk waar prachtig, en puur genieten. Al die kleuren, een wand die het diepe blauw inloopt maar vol hard en zacht koraal, en niet wetende wat je allemaal gaat tegenkomen….. Allereerst werden we weer blij verrast door een grijze rifhaai, een vrij grote jongen. Grote groepen makrelen, tonijnen en barracuda’s kwamen voorbij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. En een paar grote napoleons, waarvan er eentje echt super nieuwsgierig was en als waar fotomodel voor de vele camera’s poseerde. Tussendoor nog een vrij zwemmende murene gezien en wat klein spul, zoals naaktslakken en garnalen. Op het punt waar we uiteindelijk de duik zouden beëindigen werden we wederom vergezeld door rifhaaien. Weer 2 stuks, die jagend door het water scheerde. Een keigaaf gezicht! Puur genieten :-).
Inmiddels is de boot verplaatst naar Big Brothers, waar we morgen naar alle verwachting 4 duiken gaan maken. Hopelijk net zo, of zelf nog mooier dan vandaag. De zonsondergang was prachtig om te zien, met op de voorgrond het eiland met een kleine vuurtoren. Wellicht dat we hier nog even met de zodiac heen gaan om deze te bekijken. Dadelijk eerst het dinner en de voorbereidingen treffen voor morgen. Daarna hopelijk een beetje op tijd naar bed, want zeker morgen wordt een lange en drukke dag. Om 04.30 gaat de wekker! Ja het lijkt elke dag wel ietsje vroeger te worden hahahahaha. Maar er is absoluut nog geen enkele reden tot klagen, en vraag me af of dit überhaupt wel zal gebeuren. Het is allemaal echt zo gááf! Dat wordt vrees ik wel weer even wennen wanneer deze safari erop zit. Maar gelukkig hebben we nog een aantal dagen voor de boeg en kan dan ook eigenlijk niet wachten tot morgenochtend…..
Zondag 23/09:
Slapen, slapen, slapen. Das even het enige wat ik op dit moment denk, en heel hard nodig heb. En raar maar waar, ik ben net even wakker, maar ga zo ook snel weer verder slapen. Na het diner heel even in de salon op de bank liggen dacht ik. Maar ben heerlijk weggedoezeld en vervolgens toch maar naar m’n cabin gegaan. Toch even de dag weer op papier zetten.
Vanmorgen begon al weer vroeg en rond 05.30 uur zat ik alweer in de zodiac om de stroming te checken. Het werd een driftduik! Alleen voor mij niet helaas. M’n buddy voelde zich totaal niet comfortabel in het water nadat we gedropt waren, en dus betekende dat duik afbreken en terug naar de boot. Nix aan te doen en er zouden nog meer duiken volgen vandaag.
Het feit dat iedereen graag 4 duiken wilde doen, betekende echter wel een strak schema. En voor mij zodiac in, zodiac uit, stroming checken en weer terug naar de boot. Elke duik opnieuw. Vervolgens nog 2 van de 3 verdere duiken gedaan, welke weer helemaal geweldig waren. Vandaag geen haaien helaas, al schijnen ze wel gesignaleerd te zijn, maar wel hele grote napoleons, barracuda’s, tonijnen van flink formaat, murene’s en verder prachtige koralen met de nodige vissen. Weer erg genoten!
Na de laatste duik zijn we begonnen aan een lange trip richting Daedalus, onze volgende bestemming, welke zo’n 10 uur in beslag zal nemen. De verwachting is dat we hier ergens midden in de nacht rond een uur of 03.00 uur aan zullen meren. Al is de wind een heel klein beetje afgenomen, en gaan we met de golven mee, is het nog best onstuimig. Benieuwd of ik m’n bedje niet uitrol, maar ben te moe om daar over na te denken. Volgens mij slaap ik er dwars doorheen! Maar waar ik nog wel even aan heb gedacht vandaag is Gwen, die de dam-tot-damloop voor het eerst ging lopen. Gwen, ik hoop dat alles helemaal goed is gekomen!
Maandag 24/9:
Allereerst tante Marga, van harte! Maar mijn god zeg, wat een begin van de dag. Het is nog maar net over achten, maar de eerste duik is al achter de rug en net ontbeten. Maar als de rest van de dag net zo is als het begin, beloofd het nog wat voor later. Hoezo? Nou ga er maar even voor zitten…..
Na een keilange trip richting Daedalus, vannacht rond 03.45 eindelijk aangemeerd. Hoewel het weer meezat, was het af en toe toch best schommelig. Maar nu liggen we heerlijk in de luwte van het rif, en is het prima vertoeven. Het zonnetje schijnt en de wind is wat afgenomen. Ook super omstandigheden om het water in te springen.
Vanmorgen om 04.30 ging het wekkertje weer, en hoewel ik nog half slaperig naar buiten liep om het weer te checken, was ik binnen no time echt klaar wakker! Een aantal dolfijnen passeerde de boot :-). Maar dat was nog niet alles. Wat m’n hart echt even een paar keer liet overslaan waren een paar haaien, onder de boot. Nu de echte haai haaien, oceanic white tip sharks (oceanische witpunthaaien). Erg indrukwekkend, maar waar ik vooral aan dacht was dat ik degene zou zijn die de stroming moest gaan checken. Én ook rondom de boot.
Na de briefing was het zover. Ik stapte in de zodiac om op meerdere punten de stroming te checken. Maar ook afhankelijk van op welke plek de haaien nog waren, hadden we verschillende duikplannen gemaakt. Nu was het dus niet alleen de stroming checken, maar eigenlijk ook uitkijkend of er wellicht nog meer haaien in de omgeving waren. Én dat was zo! Het uiteindelijke plan werd dan ook dat we wel werden gedropt, maar niet al te ver van de boot vandaan. Er stond een klein beetje stroming, net genoeg om heerlijk driftend over het plateau te gaan, toch hopend op de haaien. Maar helaas, of de duvel ermee speelde, ze leken het te hebben gehoord. Dus helaas tijdens de duik nog niet gespot, al vraag ik me af wat meer indruk zou hebben gemaakt. Tijdens de check van de stroming was het toch wel heel erg kicken ze daadwerkelijk te zien. En das toch anders dan dat je onder water bent. Alsof je meer kwetsbaar bent, en niet één met de zee. Nu even lekker beetje relaxen en dadelijk opmaken voor de volgende duiken van de dag. Tot strax…..
Het is inmiddels 12.00 uur en lunchtijd. De 2e duik is net gemaakt, al ben ik de hele tijd in de zodiac aan de oppervlakte gebleven. Na het checken van de stroming was ik behoorlijk uitgeput en Ahmed was klaar om met groep 1 mee te gaan. Gaf mij mooi nog even 5 minuutjes om bij te komen om daarna met de 2e groep in de andere zodiac te gaan. Vervolgens hield ik dus vanaf de oppervlakte iedereen in de gaten. De duik was immers een lange drift met drop en exit met de zodiac. En moet zeggen, das was best lekker. Even beetje bijkomen, al dobberend op zee. Over zo’n anderhalf uur gaan we klaarmaken voor de 3e en laatste duik voor vandaag, dus ook de laatste duik op Daedalus. Een lange driftduik aan de westkant welke een super gave wand moet hebben vol anemonen. Maar voor nu dus ook even een klein momentje voor mij om te chillen in het zonnetje!
En dat was heerlijk zeg. Maar helaas is niet altijd een goed begin het halve werk. Jeetje! Inmiddels is het rond middernacht en na de 3e duik zijn we direct vertrokken richting de kust van Marsa. De 3e duik was erg indrukwekkend. Een prachtige rifwand, maar die ging behoorlijk de diepte in. Wel gaaf om te zien trouwens….. Daar waar we nu zijn aangemeerd, is het ongeveer nog een uur varen tot aan Elphinstone. Maar de trip hierheen was ruig, ruw, erg heavy en lang. En leek door de harde wind en hoge golven nog wel langer te duren als de ruim 7 uur die we ervoor nodig hadden. Vlak nadat we Daedalus verlieten, een aantal dolfijnen voor de boeg, heerlijk spelend ons vergezellend. Liggend op het dek met m’n dekentje over me heen, heb ik zo goed en zo kwaad als het ging geprobeerd wat te slapen. Uiteraard zou ik haast zeggen, bleek dit echt onmogelijk. Je rolde van links naar rechts, en weer terug enz. enz. enz. Maar goed, uiteindelijk liggen we nu heerlijk stil, alsof je voet aan wal zet, zo voelde het. Lekker slapen en op naar morgen. Dat gaat immers ook weer een lange, drukke dag worden met 4 duiken, waarvan ook een nachtduik. De hoogste tijd dus om wat slaap te gaan pakken…..
Dinsdag 25/9:
You can’t have it all om het maar even in het engels uit te drukken, of toch? Ja ze zeggen wel es dat je niet alles kunt hebben, maar of ik ben een lucky one, of het moest zo zijn. Waar ik het over heb? De ingrediënten van de duiken van vandaag, maar zal proberen bij het begin te beginnen, al ben ik eigenlijk veel te enthousiast. Bij het begin beginnen doe ik dadelijk wel maar vandaag….. 3 oceanic whitetip sharks én een dugong!
Oké, vanmorgen iets later als gebruikelijk opgestaan. Het werd 06.00 uur dit keer. Ook niet echt laat, maar toch, dat extra uurtje helpt toch weer een beetje. We vertrokken richting Elphinstone, ruim een half uur varen vanwaar we overnacht hadden. Eigenlijk voor het eerst dat we zoveel boten om ons heen hadden. Het aanmeren duurde dan ook iets langer dan anders, wel met een schildpad naast de boot, maar nadat de briefing was gegeven lag iedereen rond een uurtje of acht in het water. Ik bleef deze duik in de zodiac om vervolgens de volgende duiken van de dag te doen. Gelukkig maar, achteraf hahahahaha.
Na de eerste mensen opgepikt te hebben en richting boot terug te hebben gebracht, gingen we voor de 2e ronde. Nog nix aan de hand, dat kwam bij terugkomst met deze groep. Er was een touw geknapt en vervolgens in een van de propellers gekomen. Dat gaf nogal wat komotie. Na eerst nog te hebben geprobeerd met verschillende zodiacs te boot te verplaatsen en weg te duwen, was het haast onmogelijk de touwen uit de propellers te houden. Ahmed is vervolgens in het water gesprongen om de touwen weg te snijden zodat de boot naar een andere plek kon om opnieuw aan te meren. En achteraf bleek dat een super plek! Waarom? Nou hier komt 't!…..
De 2e duik van vandaag veranderde al snel van plan. Ik stond op het punt om de stroming te gaan checken totdat er een aantal oceanic whitetips rondom de boot te zien waren. Vanaf de oppervlakte waren ze al goed zichtbaar en soms zelfs met de rugvin uit het water komend konden we eigenlijk niet anders doen dan vanaf de boot het water in te springen en te duiken met deze indrukwekkende beesten. En indrukwekkend was het zeker! Niet iedereen stond even hard te springen, maar ik kon eigenlijk niet wachten. Gister hadden we ze immers tijdens de duik gemist, terwijl ik ze toen tijdens de stromingchecks wel degelijk had gespot. Maar goed, we konden dus in de herkansing, en de camera’s klikten overal en de video-opname is werkelijk waar fantastisch! Het klinkt misschien erg raar, maar het was werkelijk puur genieten, en zeker kicken! Helemaal op de momenten dat ze af en toe wel erg dichtbij kwamen, op aanraakafstand zeg maar. Een tijd lang waren er 2, maar uiteindelijk kwam er nog een 3e bij, en deze was nog even een tikkie groter dan de rest. Deze duik zal ik, maar ook de rest van de gasten, zeker niet snel vergeten. Waarschijnlijk nog vaak aan terug denken, en smaakt eigenlijk naar meer. Het maken van foto’s was dan ook helemaal super :-). Al moet ik nog wel even kijken of ze allemaal evengoed gelukt zijn.
Na ruim een uur moesten we toch echt het water uit. Er stond nog meer op het programma, hoe vervelend ook hahahahaha. Maar het was nog niet gedaan met de pret. Aangekomen bij een plek dichtbij Marsa Alam, Abu Dabab, meerde we aan. Hier zouden we de laatste duiken voor vandaag maken. Een relaxte drift, én een nachtduik. Vlak voordat we het water in wilde gaan, zwom er een dugong (zeekoe) naast de boot! Ja sorry, het leek niet op te houden. Nog dolenthousiast van de vorige duik, konden we dan ook nu niet wachten om te gaan duiken. Helaas door een paar vertrekkende boten, werd de dugong waarschijnlijk afgeschrikt en bleef het hierbij. Maar toch!
De laatste duik op het programma was een nachtduik, welke ik met Wim maakte. Echt super relaxt, ook weer vol moois, en een super afsluiting van de dag. Alhoewel morgen alweer de laatste dag is van de safari, vraag ik me af of vandaag überhaupt nog wel te overtreffen valt. Dit had immers een prachtige afsluiting geweest. Maar het einde komt dus in zicht…..
Woensdag 26/09:
Dat was ’t dan. Hoewel morgen de check-outs nog moeten gebeuren, is het duiken voorbij :-(. Iedereen heeft z’n spullen gewassen, is druk bezig de tassen weer in te pakken, en/of al aan het genieten van de laatste momentjes op de boot. Vannacht slapen we nog wel op de boot, net buiten de marina van Marsa Ghalib, maar morgenochtend is het vroeg de marina in, en is het echt voorbij.
Hoewel het qua duiken vandaag moeilijk te evenaren was in vergelijk met gister, waren de laatste paar duiken toch ook zeker nog de moeite waard! Vanmorgen wederom op tijd opgestaan en lagen we voor half acht al in het water. Het was immers een drukke dag, met een vol programma. Niet alleen wat betreft de duiken, maar ook alle administratie en papierwerk moest afgehandeld worden. Gelukkig voor mij was dit grotendeels aan Ahmed om alles voor te bereiden, en betekende dat ik alle keren het water ben ingedoken. Heel vervelend! ;-).
Voor de eerste duik voeren we naar een plek vlak voor de kust van Marsa Alam, een klein uurtje varen van waar we de nacht hadden doorgebracht, waar we een super relaxte duik maakte. En met geruime tijd een schildpad om ons heen, die werkelijk zeer fotogeniek bleek, toch weer een super begin van de dag. Vervolgens stond het ontbijt klaar en werd het eerste deel van wat papierwerk afgerond. Nog even tijd om wat te rommelen en daarna snel weer het water in. Voor sommige gasten immers de laatste van de safari in verband met de vluchttijden van morgenvroeg.
Ook deze duik was werkelijk waar top! Eigenlijk opzoek naar een dugong (zeekoe) en schildpadden, het was immers een duik boven een groot zeegras gebied, maar alles wat we vonden waren roggen. Geheel niet verkeerd overigens. Ze waren namelijk naast heel mooi om te zien, ook groot! Van de vrij bekende blue spotted stingray, de faethertail stingray tot aan de black blotched stingray. Sommige zelfs zeker wel van ruim anderhalve meter doorsnede, dus in alle soorten en maten. En zelfs vanavond….. In het licht van de boot was er ook een vrij grote rog te zien. Waarschijnlijk ook een feathertail. Ook deze was toch zeker wel rond een meter, of wellicht iets groter, breed.
Restte alleen nog de 3e en tevens laatste duik van vandaag én van de safari. En ook nu, alsof het nog niet genoeg was, zagen we nog een mega schildpad (greenturtle). Zo gróót, zo mooi! Liggend op het zand tussen een stukje zeegras. Maar helaas toen we dichterbij kwamen zwom ie in een paar slagen het blauw in. Vast opzoek naar een nieuw rustig plekje!
Tja en toen was het over met de pret. Qua duiken dan. Dus alle spullen wassen, reorganiseren, checken of alle uitgeleende spullen ook daadwerkelijk weer terug waren, en of in alle boxen weer hetzelfde zat als waar we vorige week mee waren begonnen. Het papierwerk hadden we grotendeels na de lunch al gedaan, dus was het eigenlijk afronden van de laatste dingetjes.
Na een heerlijk diner werd het tijd om foto’s, emailadressen, en al dat soort dingen uit te wisselen. Daarna hebben we vervolgens nog vele uurtjes op het dek boven doorgebracht. Gezellig beetje rondhangen, beetje kletsen, lekker chillen en genieten van de laatste momentjes. Net alvast m’n spullen weer allemaal ingepakt, al was dat niet zo veel, en ben wat dat betreft gauw klaar voor morgen. Wordt wel weer vroeg opstaan want de eerste gasten vertrekken al om 06.30 uur richting het vliegveld. Voor nu dus lekker slapen! De laatste uurtjes tikken langzaam weg van een geweldige ervaring, een super avontuur, de meest fantastische en indrukwekkende duiken met heel veel moois, totdat ik weer voet aan land zet…..
Donderdag 27/09:
En inmiddels ben ik weer terug aan land, in Hurghada liggend in m’n eigen bedje. Bijkomend van alles, nog even de laatste krabbels op papier aan het zetten. Nadat de eerste 3 gasten al om 06.30 uur werden opgehaald, vervolgens de volgende een uurtje later, stapte ik zelf om 08.30 uur in het busje. Back to the reality…..
De boxen en het papierwerk gedropt bij het kantoor van de fleet, en vervolgens m’n duikspullen weer richting de duikschool gebracht. Nog even de planning voor de komende dagen doorgenomen, maar gelukkig ben ik morgen lekker vrij! En wat ik dan ga doen is waarschijnlijk slapen, slapen, slapen, slapen en heel erg lekker slapen. Al zal ik wellicht het geschommel toch een beetje missen….. Overigens volgen de foto's zo snel mogelijk!
woensdag 19 september 2007
SAFARI-simply the best!
Morgen is het zover. Dan vertrek ik voor een week op safari, met als route "simply the best". Voor de mensen die nu denken aan een safari met olifanten, giraffes, leeuwen, tijgers en van al dat soort meer.....NEE. Egypte valt weliswaar ook onder Afrika, maar dit is toch ff heel anders! Deze safari is namelijk een live-aboard. Dat wil zeggen een hele week op de boot, de hele week op zee, duiken, duiken, duiken en dat op een van de allermooiste plekken hier in de Rode Zee. En dat noemen ze nog werken ook ;-). 
Hoe snel kan 't gaan. Gister nog eenzaam en alleen voelend na het afscheid van mam en Miek, na een heerlijke week samen. Morgen dus op safari. Even heerlijk er tussen uit, al zal het wel bikkelen worden. We hebben een volle boot, al heb ik wel een hut voor mij alleen. Maar ben als 2e gids mee, en wel op FRASER.
En zoals gezegd is de route genaamd "simply the best". Voor de kenners, Brothers-Deadalus-Elphinstone! Een waanzinnige kans, die ik natuurlijk met beide handen aangrijp. Dit is immers een buitenkansje :-). Ben dan ook zeer vereerd dat juist ik hiervoor gevraagd ben. En zo'n aanbod afslaan? Dat was nou iets wat totaal niet in me opkwam! Goh, wat raar hahahahaha.....
Morgenochtend moet ik om 10.30 op ons fleet-office zijn. Gelukkig niet al te ver hier vandaan. Vervolgens vertrek ik dan met de bus richting Marsa Ghalib, bij Marsa Alam. Dat wordt wel even een aardige zit, het is immers zo'n 3 uur in het busje. M'n duikspullen heb ik vanmiddag na m'n cursus allemaal al in de box klaar gezet, dus het enige wat nu nog rest is m'n spullen hier pakken. Heb toch maar even een lijstje gemaakt, en ben al begonnen met het een en ander klaar te leggen. De wasmachine staat nog even lekker te draaien, maar ook morgenochtend heb ik nog wel even tijd. Geen stress dus :-).
Tja en hoe het verder gaat lopen? Ik wacht het lekker af, net als de dingen die ik onderwater tegen ga komen. De verwachtingen zijn wel haaien in vele varianten: hamerhaai, oceanische witpunthaai, zilverpunthaai, zijdehaai, grijze rifhaai en heel misschien de voshaai. Maar wees gerust, niet alleen maar op haaienjacht, al hoop ik ze toch zeker op m'n camera vast te kunnen leggen. Dit wordt zeker een uitdaging!!!!!
Hoe dit alles gaat en is verlopen horen jullie helaas op z'n vroegst pas over een week. Het feit dat ik een week van huis ben betekend dus ook even geen internet. Ook op bepaalde plekken op zee zal ik geen bereik hebben. Dus niet kunnen bellen en/of smsen, al zal ik uiteraard proberen af en toe toch een teken van leven te laten geven ;-). Máár, echt geen zorgen! Ik zal goed op mezelf passen, proberen zoveel mogelijk dingen op camera en/of film vast te leggen, maar ook alle belevenissen van elke dag proberen bij te houden op m'n laptop. De publicatie ervan zal echter heel eventjes op zich moeten laten wachten.....
Tot snel!
dinsdag 18 september 2007
En weg zijn ze weer..... :-(
Zo moeilijk te geloven als het was toen ze aankwamen, is het des te onwerkelijk dat ze alweer op het vliegtuig richting Nederland zitten. Na gister alweer de allerlaatste avond te hebben gehad, en nog heerlijk uiteten te zijn geweest, was het vandaag toch echt alweer het laatste daggie van de vakantie van mam en Miek in Egypte. Daar hebben we weliswaar volop van genoten, van elke dag trouwens, maar de tijd is echt voorbij gevlogen. En besef het nog niet helemaal, al weet ik dondersgoed dat ze toch echt in het vliegtuig zitten, om over een paar uurtjes weer in Amsterdam te landen. Hoop nog steeds stiekem dat ze morgenochtend weer voor de deur staan, zoals de laatste paar daagies, om vervolgens heerlijk naar het strand te gaan. Maar ja, ik weet inmiddels wel beter! Het bewijs.....
Maar goed, de afgelopen week met mam en Miek was top! Absoluut, en van begin tot eind volop genoten :-). Al is het gemis nog groter als eerst, ik had het voor geen goud willen missen. Een superweek, die helaas veel te snel voorbij ging. Maar ondanks de super week, voel ik me nu behoorlijk eenzaam en alleen. En even heel erg zielig! :-( Gelukkig heb ik genoeg keileuke herinneringen van de afgelopen week, om weer snel het positieve knopje te vinden en mezelf er doorheen te slaan. Al helpt het absoluut dat ik komende donderdag op safari ga. Maar daarover dadelijk meer.....
Donderdag zijn ze meegeweest op de boot. Een hele belevenis, en ook een ietwat ruige zee. Ik ben er inmiddels al aardig aan gewent, maar we hebben ook wel even lekker wat op het achterdek gezeten. Beetje bijkomen. Miek vervolgens lekker gesnorkeld, maar niet echt mams dr ding. Gelukkig is het water hier kraakhelder en kun je ook gewoon lekker vanaf de boot de visjes in het water zien zwemmen. Vervolgens ook het hele complex laten zien, om ook nu redelijk bijtijds naar huis te gaan, met dank aan m'n manager :-). 's Avonds hadden we een heerlijke bbq op het strand, waar ze zich met m'n gasten van de week ook uitstekend vermaakten. Al ging ik nog even door tot in de late (of vroege, net hoe je het bekijkt) uurtjes. Vrijdag was ik immers vrij.
Dat heb ik geweten! Niets vermoedend had ik namelijk gezegd van goh bel maar ff als jullie wakker zijn..... Tja had het eigenlijk wel kunnen weten, dat zij nog op een iets ander tijdschema zaten dan ik op m'n vrije dag. Maar een heerlijk dagje strand maakte alles goed. Al hebben ze eerst nog even geholpen met de was, de afwas, en een beetje opruimen enzo. Nog bedankt hè! Maar dit was dus de eerste echte dag helemaal samen, en was werkelijk helemaal toppie. Vervolgens zelfs nog gedacht om wat mensen te feliciteren, ja best knap toch? Maar Casper was jarig, en Yaltah ging trouwen! Superleuk. 's Avonds heerlijk gegeten in het hardrock-café gegeten, en de nodige foto's gemaakt. Een topavond :-).
Zaterdag en zondag had ik weer cursus, en op zaterdag zijn ze dan nog een dagje op de boot meegeweest. De weersverwachting was op zaterdag gunstiger qua wind dan de zondag, dus de zondag bleven ze lekker in het hotel. Zaterdagavond was ook de eerste avond dat ze in het hotel gingen eten, maar ja, dat was niet fantastisch, waarschijnlijk door het gezelschap hahahahaha! Maar zondag hebben we dus weer heerlijk samen gegeten. Bij de Peanuts, een heerlijk biefstukje.
En ja toen was het alweer bijna de laatste dag. In ieder geval de laatste avond. Maar ook nu had ik vrij gekregen en konden we dus heerlijk de hele dag beetje relaxen, chillen en vooral bakken op het strand. En das gelukt! Maar ook nu werd de eetlust wel wat opgewekt, dus op de allerlaatste avond had ik een tafeltje gereserveerd bij een heerlijk restaurantje hier vlakbij. En lekker gegeten hadden we zeker, en ook nu ontbrak de overheerlijke verse fruitsap niet. Het enige wat nog restte, was het shoppen. Dus na het eten, nog even de boulevard langs. Mams helemaal in dr nopjes met leuke dingetjes. Niet alleen een mooie handdoek als aandenken, maar ook hele mooie, met zand gevulde, glazen. Ook eentje voor oma, en voor Dia. Voor Miek kon ik zo 1,2,3 nix vinden, maar gelukkig wel voor Mathijs en Xan :-). Maar Miek, je weet wat er op je kaartje staat..... geen zorgen, dat komt helemaal goed!
Tja en toen was het alweer dinsdag. Echt de allerlaatste dag samen met mam en Miek. Niet echt super kunnen slapen, en dus al vroeg wakker. Niet echt erg, want ze moesten ook al vroeg uitchecken. Heb ze dus vanmorgen eerst opgehaald uit het hotel, om vervolgens de koffers bij mij te droppen, en snel richting strand te gaan. De allerlaatste zonnestralen uit Egypte nog even mee pikken natuurlijk. In de loop van de middag nog even opfrissen bij mij, en kwam het moment van gaan toch wel erg dichtbij. Dat is inmiddels dus al zon 5 uur geleden, en zijn ze al bijna geland op Schiphol. Voor mij dus hoog tijd om eens wat uurtjes slaap te gaan pakken!
Nogmaals mam en Miek, ik vond het echt geweldig en helemaal super dat jullie er waren. Helaas ging het veel te snel voorbij, maar voor jullie beide wachten zowel pap, als Xan en Mathijs op jullie! Ik ga jullie echter wel enorm missen, maar héél erg bedankt voor alles! :-). Heb echt een superweek gehad!
Gelukkig heb ook ik iets om m'n zinnen te verzetten. Komende donderdag vertrek ik immers op safari. Lees snel verder voor het vervolg, wat morgen zal volgen. Daarna moeten jullie het een weekje zonder me doen..... Ma'salama en een hele dikke kuzz -xxx-
dinsdag 11 september 2007
Kan 't nog steeds maar moeilijk geloven.....
Joepie de poepie. In levende lijven. Ze zijn er! Het is echt waar. Miek en mam zijn veilig geland in Egypte, weliswaar met een beetje vertraging, maar inmiddels heerlijk liggend in hun hotelbedje. Totaal vermoeid van de reis, en wellicht ook wel alle indrukken. Dat voorbeeld zou ik eigenlijk ook moeten volgen. Maar ben nog te hyper om rustig te gaan slapen.
Na ze te hebben opgevangen op de luchthaven, met de bus richting hotel. Gelukkig waren we de eerste die eruit mochten, om vervolgens in te checken in het hotel. Vlakbij m'n huis, dus kan niet beter. Alhoewel..... Heb wat problemen om ze te mogen bezoeken, maar hopelijk wordt dat een dezer dagen goed geregeld. Afwachten dus nog ff. En tot aan nu maar het beste er van maken. Uiteindelijk wel met heel veel pijn en moeite even meegemogen naar de hotelkamer, waar we snel hebben uitgepakt. Naja? Eigenlijk een beetje uitgepakt, om vervolgens een hele koffer te vullen met zoveel lekkers. En zelfs ook weer een heel leuk en vooral lief pakketje van oma! Maar goed, hop met de koffer richting m'n huissie. Dat ook gelijk ff laten zien :-).
Nog even lekker happie wees te eten, en nog wat gedronken. Natuurlijk vast wat bijgekletst. Maar toen was het toch wel hoog tijd voor een heerlijk bed! Ik moet immers weer gewoon vroeg op, en het wekkertje rinkelt weer vroeg.....
Vertraging :-(
Wachten, wachten en wachten. Dat is nu het enige wat ik nog kan doen. Maar gelukkig zijn ze onderweg, Miek én mam :-). Alweer 6 maanden en 6 dagen geleden is het dat ik ze voor het laatst gezien, gezoend en geknuffeld heb, maar vanavond gaan we dat dubbel en dwars inhalen. En daar hebben we de rest van de week ook nog voor!
Gisteravond was het nog van ja tot morgen, vanochtend was het al tot strax. En dadelijk ga ik richting het vliegveld om ze dan 'live' te verwelkomen hier in Egypte. Maar het blijft allemaal nog even zo onwerkelijk! Ze staan 'gewoon' strax voor m'n neus..... Net nog even gecheckt hoe de vlucht ervoor staat. Maar helaas, in Nederland al met enige vertraging vertrokken :-(. Toch mag dat de pret niet drukken. Al is het wachten zo thuis maar nix. Aan de ene kant kan ik nie echt stil zitten en wil ik het liefst gaan. Zit te stuiteren op de bank. Maar aan de andere kant sta ik dan op het vliegveld maar te wachten. En nix is erger nu dan wachten. Ach ja, probeer me dus nog maar een beetje bezig te houden. Mooi even tijd voor een kleine krabbel op m'n site.
Zal proberen de hele week iedereen een beetje op de hoogte te houden, maar kan nix beloven hahahahaha. Wellicht veel te druk met belangrijkere dingen. Te beginnen dan dadelijk richting het vliegveld te gaan. Wachten totdat ze eindelijk door alle checkpoints heen zijn, de koffer hebben, en hup naar buiten komen. Gister met Annemiek (van IJsseldijk) nog even geregeld dat ik in de bus mee terug kan, die de gasten naar de hotels brengt.
Tja en dan ben ik natuurlijk onwijs benieuwd wat ze allemaal, naast zichzelf, hebben meegenomen. Kon een verlanglijstje sturen, wat ik dan uiteraard ook wel gedaan hebt :-). Maar nog even afwachten of het allemaal gelukt is. Ze hebben vast en zeker heel lief moeten lachen bij het inchecken. Vast en zeker wel wat overbagage. Maar voor een goed doel! MIJ :-).
Oh, eindelijk lijkt het zover. Tijd om m'n slippertjes aan te trekken en richting het vliegveld te gaan. Jippie! Nu gaat het dan echt gebeuren.....
Gisteravond was het nog van ja tot morgen, vanochtend was het al tot strax. En dadelijk ga ik richting het vliegveld om ze dan 'live' te verwelkomen hier in Egypte. Maar het blijft allemaal nog even zo onwerkelijk! Ze staan 'gewoon' strax voor m'n neus..... Net nog even gecheckt hoe de vlucht ervoor staat. Maar helaas, in Nederland al met enige vertraging vertrokken :-(. Toch mag dat de pret niet drukken. Al is het wachten zo thuis maar nix. Aan de ene kant kan ik nie echt stil zitten en wil ik het liefst gaan. Zit te stuiteren op de bank. Maar aan de andere kant sta ik dan op het vliegveld maar te wachten. En nix is erger nu dan wachten. Ach ja, probeer me dus nog maar een beetje bezig te houden. Mooi even tijd voor een kleine krabbel op m'n site.
Zal proberen de hele week iedereen een beetje op de hoogte te houden, maar kan nix beloven hahahahaha. Wellicht veel te druk met belangrijkere dingen. Te beginnen dan dadelijk richting het vliegveld te gaan. Wachten totdat ze eindelijk door alle checkpoints heen zijn, de koffer hebben, en hup naar buiten komen. Gister met Annemiek (van IJsseldijk) nog even geregeld dat ik in de bus mee terug kan, die de gasten naar de hotels brengt.
Tja en dan ben ik natuurlijk onwijs benieuwd wat ze allemaal, naast zichzelf, hebben meegenomen. Kon een verlanglijstje sturen, wat ik dan uiteraard ook wel gedaan hebt :-). Maar nog even afwachten of het allemaal gelukt is. Ze hebben vast en zeker heel lief moeten lachen bij het inchecken. Vast en zeker wel wat overbagage. Maar voor een goed doel! MIJ :-).
Oh, eindelijk lijkt het zover. Tijd om m'n slippertjes aan te trekken en richting het vliegveld te gaan. Jippie! Nu gaat het dan echt gebeuren.....
vrijdag 7 september 2007
Een dagje uit het leven van een filmster.....of toch gewoon Puk?
Tja hoe komt ze daar nou bij? Ik hoor het jullie allemaal denken! Maar nix is minder waar. Vandaag was zo'n dag voor mij. Raar maar waar, maar de gehele middag stond ik volop in de schijnwerpers! Er werden vandaag namelijk weer nieuwe promotie-opnamen gemaakt. En laat ik nou net de hoofdrol hebben :-).
Even bij het begin beginnend. Althans, dat zal ik proberen. Ik werd er gister namelijk wel even door overdonderd. Ik kreeg een berichtje van Simon dat ik 2 DSD's had (Discover Scuba Diving), en dat hij bij me op de boot zou zijn met nog 2 studenten. Helemaal gezellig dacht ik. Maar er kwam meer. Eerst dat we niet de gebruikelijke schoolboot hadden, maar een "ietwat" andere. Kan ook dacht ik nog. Totdat ie zei dat het een van onze live-aboards was, en om even een indicatie te geven van zo'n safariboot.....
Zo groot, dat ie met moeite op de camera past (in z'n geheel), de salon zo groot en eigenlijk nog groter dan ons volledige appartement, en wat natuurlijk niet mag ontbreken aan boord is een echte jacuzzi. Kan het nog gekker? Ja!
De dag begon namelijk vrij normaal, met het ontvangen van m'n studenten. Vervolgens eerst wat papierwerk invullen en de uitrusting regelen in het duikcentrum, om daarna de dvd te kijken ter introductie. Toen wat tijd besteed in het zwembad, en uiteindelijk gingen de camera's draaien en hoorde je constant klik, klik, klik, klik, klik van de fotocamera's.
Tenslotte verbaasde we dan ook vriend en vijand door deze mega luxueuze safariboot, "doodnormaal" aan te leggen op een van onze schoolsites. Deze duikplaatsen zijn vrij klein, heel ondiep, en dus uitermate geschikt voor opleidingsduiken. Je begrijpt dat dat nogal wat bekijks opriep. Maar het was best kicken. Maar toch ook wel heel vermoeiend. Niet alleen om zoveel mogelijk te proberen gewoon je ding te doen, maar vooral omdat alles in het teken stond van de promo-filmpjes. Dat betekende dus echter ook dat er hier en daar wat wensen kwamen van de ploeg, er het een en ander in scene werd gezet, maar je eigenlijk geen moment voor jezelf meer had. Nee, het was leuk voor een dag, maar een leven als filmster is zeker niets voor mij. Al die aandacht en spotlights. Geloof niet echt dat dat voor mij is weggelegd. Ik doe wel gewoon, dan doe ik al gek genoeg :-)!
Even bij het begin beginnend. Althans, dat zal ik proberen. Ik werd er gister namelijk wel even door overdonderd. Ik kreeg een berichtje van Simon dat ik 2 DSD's had (Discover Scuba Diving), en dat hij bij me op de boot zou zijn met nog 2 studenten. Helemaal gezellig dacht ik. Maar er kwam meer. Eerst dat we niet de gebruikelijke schoolboot hadden, maar een "ietwat" andere. Kan ook dacht ik nog. Totdat ie zei dat het een van onze live-aboards was, en om even een indicatie te geven van zo'n safariboot.....
Zo groot, dat ie met moeite op de camera past (in z'n geheel), de salon zo groot en eigenlijk nog groter dan ons volledige appartement, en wat natuurlijk niet mag ontbreken aan boord is een echte jacuzzi. Kan het nog gekker? Ja!
De dag begon namelijk vrij normaal, met het ontvangen van m'n studenten. Vervolgens eerst wat papierwerk invullen en de uitrusting regelen in het duikcentrum, om daarna de dvd te kijken ter introductie. Toen wat tijd besteed in het zwembad, en uiteindelijk gingen de camera's draaien en hoorde je constant klik, klik, klik, klik, klik van de fotocamera's.
Tenslotte verbaasde we dan ook vriend en vijand door deze mega luxueuze safariboot, "doodnormaal" aan te leggen op een van onze schoolsites. Deze duikplaatsen zijn vrij klein, heel ondiep, en dus uitermate geschikt voor opleidingsduiken. Je begrijpt dat dat nogal wat bekijks opriep. Maar het was best kicken. Maar toch ook wel heel vermoeiend. Niet alleen om zoveel mogelijk te proberen gewoon je ding te doen, maar vooral omdat alles in het teken stond van de promo-filmpjes. Dat betekende dus echter ook dat er hier en daar wat wensen kwamen van de ploeg, er het een en ander in scene werd gezet, maar je eigenlijk geen moment voor jezelf meer had. Nee, het was leuk voor een dag, maar een leven als filmster is zeker niets voor mij. Al die aandacht en spotlights. Geloof niet echt dat dat voor mij is weggelegd. Ik doe wel gewoon, dan doe ik al gek genoeg :-)!
donderdag 6 september 2007
6 en 5 samen maakt 65, en dat betekent FEEST!
En feest is het vandaag! Want ook al ben ik er (alwéér) niet bij, dat zijn ze zelf nu ook niet hihi, maar m'n pappie is jarig! Alweer 65 jaartjes is ie geworden. Maar vandaag vieren m'n pap en mam het lekker saampies. Niet op Texel zo gezegd, maar in Schoonloo. Een heerlijk midweekje weg, met z'n tweetjes.
Het feest is komende zaterdag! Weliswaar zonder mij :-(, maar gelukkig met de rest van de fam. en wat vrienden, dus dat zullen ze wel overleven. Al had ik er natuurlijk erg graag bij geweest, maar dat zal niemand verbazen. Alweer een moment wat ik mis..... Moet maar denken, dat ene momentje meer of minder! Het is namelijk niet alleen om de 65 jaartjes te vieren, maar ook de 35 jaartjes dat m'n pap en mam al getrouwd zijn. Dus eigenlijk een 100-jarig feestje! Gelukkig zijn de verrassingen klaar, met alle dank aan Miekie :-). Thanx zussie, wat moet ik toch zonder jou hihi. Dus hopelijk ben ik er op een ietwat andere manier toch een klein beetje bij. Ik hou maar vast aan de gedachte dat wat ik nu allemaal moet missen, ik ooit nog een keer dubbel en dwars ga inhalen!!!!!
Het feest is komende zaterdag! Weliswaar zonder mij :-(, maar gelukkig met de rest van de fam. en wat vrienden, dus dat zullen ze wel overleven. Al had ik er natuurlijk erg graag bij geweest, maar dat zal niemand verbazen. Alweer een moment wat ik mis..... Moet maar denken, dat ene momentje meer of minder! Het is namelijk niet alleen om de 65 jaartjes te vieren, maar ook de 35 jaartjes dat m'n pap en mam al getrouwd zijn. Dus eigenlijk een 100-jarig feestje! Gelukkig zijn de verrassingen klaar, met alle dank aan Miekie :-). Thanx zussie, wat moet ik toch zonder jou hihi. Dus hopelijk ben ik er op een ietwat andere manier toch een klein beetje bij. Ik hou maar vast aan de gedachte dat wat ik nu allemaal moet missen, ik ooit nog een keer dubbel en dwars ga inhalen!!!!!
Pap, in ieder geval van harte gefeliciteerd en nog vele jaren :-)
EEN HELE DIKKE KUZZ! -XXX-
woensdag 5 september 2007
Zes!
Normaal heb ik iets met het getal 5, maar waarom vandaag met 6? Ik denk dat het komt omdat ik vandaag precies 6 maandjes (of zeg maar maanden) hier in Egypte ben. Hoe hard kan 't gaan?! Maar ook omdat het nog maar 6 nachtjes slapen is totdat Miek en mam komen. Jippie! Of wellicht omdat het morgen de 6e september is. Dan is m'n paps namelijk jarig. En hij wordt 65! Tja daar is ook die 5 weer hihi. Wat het is weet ik niet, maar geloof ook niet dat ik dat ga proberen uit te vogelen. Het is gewoon zo, punt.
Maar goed, na weer een aardig lange periode te hebben gewerkt had ik vandaag weer es heerlijk een dagje vrij :-). Al werd ik vanmorgen wel weer vroeg wakker, dat biologische klokje is immers moeilijk uit te schakelen, maar ja. Daarna toch weer lekker in slaap gevallen en best uitgeslapen. Vervolgens heerlijk met de laptop op schoot in bed blijven liggen, want van internet moet ik nu natuurlijk volop gebruik maken. En Miekie was online, dus even heerlijk zitten kletsen. Uiteraard ook samen een beetje af zitten tellen! Tralalalalala. Verder ook nog even met wat andere vriendjes en vriendinnetjes gekletst. Helemaal leuk!
Máár, heb niet alleen maar liggen lamtakken op bed en met m’n laptoppie zitten klooien. Ben ook wel ijverig in huis bezig geweest! Ik moet zeggen nu ik zo aan de tafel m’n website aan het bijwerken ben, het huis er wel weer schoon en vooral opgeruimd uitziet. Mieks had van de week al een voorzetje gegeven, en ik heb het vandaag afgerond. En das toch een erg lekker gevoel. Het huissie is weer mooi aan kant zeg maar. Was begonnen met de afwas, en tussendoor ff de was aangezet. Ja ook de wasmachine draait volop overuren hahahahaha. Nog wat opgeruimd in m’n kamer en even flink de bezem door het huis gehaald. Al vraag ik me telkens weer af of tegen al dat stof en zand op te vegen is. Maar goed, het houdt ons lekker bezig zal ik maar denken. Ook op je vrije dag kan een beetje bezigheidstherapie geen kwaad ;-).
Klinkt eigenlijk alsof ik het nog best druk heb gehad….. Des te lekkerder dat ik morgen dan nog een vrije dag heb! Denk dat ik dan morgen ook wel heerlijk ff ga bijbruinen op het strand. Ja das echt hard nodig ;-). Lekker chillen en wat relaxen, boekkie mee en verder lekker nix. Ja dat lijkt me wel wat. Hoef strax immers alleen nog maar de was even op te vouwen en in de kast te ruimen, en dan is alles wel zo’n beetje gedaan! Ja een daggie strand heb ik wel verdiend hihi. Want zeker de afgelopen weken heb ik qua werk absoluut niet stil gezeten! Vooral m’n laatste cursus was een zware bevalling, maar gister wel weer 6 erg blije “padi-baby’s” afgeleverd….. Toch weer die zes! Hij blijft terugkomen.
Na wat dagen Discover Scuba Diving en Scuba Diver cursussen te hebben gedaan, afgewisseld door af en toe een dagje gidsen, was ik van de week aan een Open Water cursus begonnen. Met een grote groep dit keer, 6 studenten. Erg leuk, maar ook erg druk. Gelukkig had ik Kerry (divemaster) erbij, om me te assisteren. Voor haar weer een extra stukje ervaring opdoen, maar voor mij een extra handje hulp die ik achteraf gezien zeker goed kon gebruiken. Het waren lange dagen, en af en toe best uitputtend. Het kostte veel tijd en energie. Maar niet alleen voor mij en Kerry, ook voor de studenten was het bikkelen. Het was dan ook fantastisch om iedereen gister met een supergrote glimlach uit het water te zien komen en met het felbegeerde brevet naar huis te laten gaan. Dat was niet alleen voor hun een super moment, maar ook voor ons. Daar doe je het immers toch wel allemaal voor. Alle energie en tijd die we erin hadden gestoken, was het dubbel en dwars waard!
Nu nog even heerlijk genieten van de paar vrije uurtjes voordat de dag alweer voorbij is en ik lekker m'n bedje inkruip. Dadelijk nog even een hapje eten, ff lekker douchen en er dan toch heerlijk weer in! Gelukkig dan morgen nog een vrije dag :-). Wat een luxe! Maar stiekem denk ik nu toch wel heel erg vaak aan het feit dat het dan ook weer een dagje dichterbij het moment is waar ik zo onwijs erg naar uitkijk. Het komt nu immers wel heel dichtbij! En dan te bedenken dat het dinsdag eindelijk zover is. Dan ga ik richting het vliegveld om zowel Miek als mammie te verwelkomen in Egypte..... Was het maar alvast zover? Nee, want dan is het ook des te sneller weer voorbij, en dat moet natuurlijk niet. Maar super om er zo naar uit te kijken. Nog maar 6 nachtjes slapen, hmmmmm :-).
Maar goed, na weer een aardig lange periode te hebben gewerkt had ik vandaag weer es heerlijk een dagje vrij :-). Al werd ik vanmorgen wel weer vroeg wakker, dat biologische klokje is immers moeilijk uit te schakelen, maar ja. Daarna toch weer lekker in slaap gevallen en best uitgeslapen. Vervolgens heerlijk met de laptop op schoot in bed blijven liggen, want van internet moet ik nu natuurlijk volop gebruik maken. En Miekie was online, dus even heerlijk zitten kletsen. Uiteraard ook samen een beetje af zitten tellen! Tralalalalala. Verder ook nog even met wat andere vriendjes en vriendinnetjes gekletst. Helemaal leuk!
Máár, heb niet alleen maar liggen lamtakken op bed en met m’n laptoppie zitten klooien. Ben ook wel ijverig in huis bezig geweest! Ik moet zeggen nu ik zo aan de tafel m’n website aan het bijwerken ben, het huis er wel weer schoon en vooral opgeruimd uitziet. Mieks had van de week al een voorzetje gegeven, en ik heb het vandaag afgerond. En das toch een erg lekker gevoel. Het huissie is weer mooi aan kant zeg maar. Was begonnen met de afwas, en tussendoor ff de was aangezet. Ja ook de wasmachine draait volop overuren hahahahaha. Nog wat opgeruimd in m’n kamer en even flink de bezem door het huis gehaald. Al vraag ik me telkens weer af of tegen al dat stof en zand op te vegen is. Maar goed, het houdt ons lekker bezig zal ik maar denken. Ook op je vrije dag kan een beetje bezigheidstherapie geen kwaad ;-).
Klinkt eigenlijk alsof ik het nog best druk heb gehad….. Des te lekkerder dat ik morgen dan nog een vrije dag heb! Denk dat ik dan morgen ook wel heerlijk ff ga bijbruinen op het strand. Ja das echt hard nodig ;-). Lekker chillen en wat relaxen, boekkie mee en verder lekker nix. Ja dat lijkt me wel wat. Hoef strax immers alleen nog maar de was even op te vouwen en in de kast te ruimen, en dan is alles wel zo’n beetje gedaan! Ja een daggie strand heb ik wel verdiend hihi. Want zeker de afgelopen weken heb ik qua werk absoluut niet stil gezeten! Vooral m’n laatste cursus was een zware bevalling, maar gister wel weer 6 erg blije “padi-baby’s” afgeleverd….. Toch weer die zes! Hij blijft terugkomen.
Na wat dagen Discover Scuba Diving en Scuba Diver cursussen te hebben gedaan, afgewisseld door af en toe een dagje gidsen, was ik van de week aan een Open Water cursus begonnen. Met een grote groep dit keer, 6 studenten. Erg leuk, maar ook erg druk. Gelukkig had ik Kerry (divemaster) erbij, om me te assisteren. Voor haar weer een extra stukje ervaring opdoen, maar voor mij een extra handje hulp die ik achteraf gezien zeker goed kon gebruiken. Het waren lange dagen, en af en toe best uitputtend. Het kostte veel tijd en energie. Maar niet alleen voor mij en Kerry, ook voor de studenten was het bikkelen. Het was dan ook fantastisch om iedereen gister met een supergrote glimlach uit het water te zien komen en met het felbegeerde brevet naar huis te laten gaan. Dat was niet alleen voor hun een super moment, maar ook voor ons. Daar doe je het immers toch wel allemaal voor. Alle energie en tijd die we erin hadden gestoken, was het dubbel en dwars waard!
Nu nog even heerlijk genieten van de paar vrije uurtjes voordat de dag alweer voorbij is en ik lekker m'n bedje inkruip. Dadelijk nog even een hapje eten, ff lekker douchen en er dan toch heerlijk weer in! Gelukkig dan morgen nog een vrije dag :-). Wat een luxe! Maar stiekem denk ik nu toch wel heel erg vaak aan het feit dat het dan ook weer een dagje dichterbij het moment is waar ik zo onwijs erg naar uitkijk. Het komt nu immers wel heel dichtbij! En dan te bedenken dat het dinsdag eindelijk zover is. Dan ga ik richting het vliegveld om zowel Miek als mammie te verwelkomen in Egypte..... Was het maar alvast zover? Nee, want dan is het ook des te sneller weer voorbij, en dat moet natuurlijk niet. Maar super om er zo naar uit te kijken. Nog maar 6 nachtjes slapen, hmmmmm :-).
zaterdag 1 september 2007
Een jaar geleden.....en nu hieperdepiep voor Mathijs :-)
Normaal denk ik helemaal nergens aan onderwater, dat is gewoon puur genieten! Maar gister was anders. Misschien omdat ik heel erg uitkijk naar eindelijk een vrije dag, waar ik echt hard aan toe ben. Of wellicht door het feit dat Miek en mam richting Egypte komen. Ik weet 't ff niet, maar gewoon een onbestemd gevoel. Gister dacht ik plots onderwater aan de tijd wat ik normaal op een vrijdagmiddag deed. Of wat ik anders gister gedaan zou hebben.
Normaal gesproken, tja wat is eigenlijk nog normaal gesproken aangezien ik al bijna een half jaar weg ben uit het koude regenachtige kikkerlandje :-). Maar dan zou ik hoogst waarschijnlijk een vrijdagmiddag shoppend doorgebracht hebben, lekker boodschapjes doen met m'n mams, rondje door 't dorp, texelaartje lezen, beetje opruimen in huis enz. En als ik denk aan de datum van gister, zou ik waarschijnlijk lekker in m'n autootje gestapt zijn, met de boot naar de vaste wal en richting Dordrecht zijn gereden. Lekker in de file staand. En al zou 't weer zo'n drukke vrijdagmiddag zijn, zoals zo vaak als ik die kant uitreed, ik had het wellicht niet eens erg gevonden.....
En waarom niet? Omdat m'n allerliefste kleine schattige neefje Mathijs z'n allereerste verjaardag viert! Hij wordt 1 jaar. Dus daar moet op gezongen worden, ook hier in Egypte:
Lang zal ie leven, lang zal ie leven, lang zal ie leven in de gloria, in de gloriaaa, in de gloriaaaaa, hierperdepiep hoera, hoera, hoera :-).
Een hele fijne verjaardag, en Miek.....hopelijk is het nog gelukt met je giraffe-creatie hihihihihi. Maak je weer wat leuke foto's? Deze zijn immers van ongeveer een jaar geleden tot aan nu....?
Een hele dikke kuzz vanuit Egypte :-) -x-
Abonneren op:
Posts (Atom)
