vrijdag 30 maart 2007

Alweer een week voorbij.....

En wat voor een week :-) Volop hele mooie duiken, vroeg opstaan en lange dagen, af en toe wat tegenslag, maar ook weer met heel veel dolfijnen!!!!!

Vorige week vrijdag een heerlijk vrij daggie gehad, die alleen veel te snel voorbij ging. Maar zaterdag stond er weer genoeg op het programma. Allereerst veel nieuwe gasten, dus inchecken, spullen regelen, papierwerk invullen om vervolgens uit te varen. En de eerste dag met nieuwe gasten betekent altijd een uitgebreide bootbriefing, uitleggen hoe alles werkt en waar alles te vinden, om vervolgens een leuke duikplek te vinden voor een relaxed begin van een duikweek.

Voor zondag stonden er ook weer 2 duiken gepland, en 's avonds nog een nachtduik. Helaas liep dit voor mij ff anders. Mede door het heftige weer, harde wind en dus volop golven, voelde ik me helemaal niet tof. De 2e duik ben ik aan de oppervlakte gebleven, om zo wat extra rust te pakken. Maar echt veel beter werd het niet. Mn maag totaal van slag en ik was redelijk uitgeput. Er zat dus nix anders op dan naar huis te gaan en lekker m'n bed in te kruipen. Voor maandag stond er immers een special-trip op het programma, waarvoor ik om half 6 m'n bedje uit moest komen. Eerst lekker slapen dus, en gelukkig had Mieks een heerlijke pasta gekookt. Even eruit om te eten, lekker douchen en vervolgens weer slapen.

Maandag was het al stukken beter! Alhoewel, we mochten van de coast-guard niet uit varen. Tja lekker dan als je keivroeg opstaat, een boot vol gasten hebt, en vervolgens wordt tegengehouden om zoiets stoms als papierwerk. Maar goed, wij konden er nix aan doen. Restte ons dus nix anders dan afwachten, en hopen. Gelukkig zaten we op de FRASER, een boot die normaal gebruikt wordt voor safari's. Keiluxe dus, en een super kok! Toen we uiteindelijk permissie kregen om rond 8.30 (ipv 6.45) uit te varen, was de special trip te ver en werd het duikplan voor de dag aangepast. Gelukkig genoot iedereen van het heerlijke ontbijt, en werd de trip opnieuw ingepland, maar dan voor donderdag.

Dinsdag en woensdag waren redelijk normale dagen, met mooie duiken. De wind begon af te nemen en een stuk comfortabeler. Woensdag nog wel een hele speciale ervaring gehad. Een van onze gasten aan boord zat namelijk in een rolstoel, dwarslaesie, en had dus wat extra hulp nodig. Hij en zijn vriendin werden aan mij overgeleverd. Maar wat fantastisch! En het duiken ging geweldig. Niet alleen zij, maar ook ik, heb er intens van genoten! En de dag kon niet beter worden afgesloten dan met dolfijnen naast en om de boot.....
En donderdag werd hier nog een schepje bovenop gedaan. De special-trip van maandag stond vandaag op het programma. Betekende wel dus weer erg vroeg op, maar het was het dubbel en dwars waard. De duiken op de wrakken waren super. Heel veel mooie dingen gezien onderwater, en gelukkig alle tijd om m'n camera te gebruiken. En ook nog m'n eerste cursist in Egypte opgeleid. En ik durf het bijna niet te zeggen, maar na de lunch ongeveer een uur op de boeg van de boot doorgebracht om te genieten van alweer dolfijnen. Een groep van ruim 20 dolfijnen speelde rondom de boeg, en hebben ons geruime tijd begeleid op de terugweg. En wat is dan niet mooier om dit vanaf het puntje van de boot te kunnen aanschouwen.....

Droomhuis

Ja hier zijn dan eindelijk een paar foto's van ons droomhuis. Welliswaar niet helemaal volledig rommelvrij, maar hierbij even een kleine indruk.....
binnenkomend in de keuken en ja, de vuilnis moest nog buiten gezet worden ;-) maar das inmiddels wel gebeurd hahahahaha

vervolgens overgaand in de kamer, met aan het einde het balkon met zeezicht
en om de hoek de badkamer, met douche (met jawel erg warm water) en toilet. En daarnaast mijn slaapkamer met in de hoek ook een klein balkon. Aan de andere kant van de badkamer bevind zich nog zo'n slaapkamer.....die van Mieks :-)

vrijdag 23 maart 2007

Een heerlijk dagje vrij :-)

Ja echt, ik zou haast zeggen eindelijk, maar vandaag heb ik m'n eerste vrije dagje. Al is ie helaas alweer bijna voorbij. Maar ik was er eerlijk gezegd ook wel hard aan toe. Deze week was erg zwaar, en hard werken, maar het was het waard en heb er enorm van genoten. Maar laat ik eerste maar even bij het begin beginnen, voordat ik door al m'n enthousiasme van de hak op de tak ga vliegen.....

Vanmorgen eerst maar eens lekker uitgeslapen, althans, dat was ik van plan. Was het niet dat ik vergeten was m'n alarm uit te zetten :-( Aangezien ik gister keivroeg opmoest vanwege een early-day-dive, ging m'n alarm vanmorgen dus af om kwart voor 5. Niet helemaal de bedoeling, maar ik ben daarna weer heerlijk in slaap gevallen, dus al met al lekker bijgekomen.

En m'n tassen zijn ook eindelijk uitgepakt. Daar was ik nog steeds niet aan toegekomen, maar gelukkig is m'n slaapkamer nu helemaal op orde. De kasten zijn in gebruik, en al m'n spulletjes en ook alle leuke herinneringen en dingen die ik heb meegekregen hebben z'n plekje gevonden! Vervolgens de was weggebracht en zo nog even boodschappen doen.

Afgelopen week was zwaar, zoals gezegd. Vanaf zaterdag volop aan de bak met een nieuwe groep gasten, welke een hele week bij ons op de boot zaten. Met af en toe nog een paar andere gasten erbij, werden dit lange dagen. Special trips, nachtduiken, wrakduiken, en dus een early-day-dive zorgde ervoor dat ik vaak vroeg op moest, en laat thuis.

Zaterdag was nog wat je zegt een gewone werkdag, maar zondag stond de nachtduik op het programma. Dit betekende dat we voor zonsondergang nogmaals een duik gingen maken, om vervolgens rond achten weer in de marina terug te keren. Maandag een normale dag, maar 's avonds een PADI meeting in het hotel. Betekende dat ik pas rond half tien thuis kwam, maar het was wel erg gezellig. Echter voor dinsdag stonden de wrakduiken naar Abu Nuhas op het programma. Een lange trip, dus om 6 uur op, om vervolgens om half 7 in het busje richting duikschool te rijden om om 7 uur uit te kunnen varen. Woensdag een redelijk gewone dag, maar gelukkig maar, want donderdag stond de early-day-dive te wachten. En wat dat betekend? Nou schrik niet, maar de wekker ging kwart voor 5, en om kwart erover zat ik samen met Cat in het busje. Het onderwaterleven is dan zo anders! Maar zo mooi! En er was een heerlijk ontbijt op de boot, dus nee nog steeds hoeven jullie geen medelijden te hebben.

Zeker ook niet als ik vertel dat we van de week dolfijnen hebben gezien. En ja als staff heb je dan het geluk dat je hup in de zodiac kunt springen om ze lange tijd te kunnen volgen. Op zo'n moment vergeet ik echt even alles om me heen! Wauw, ik kan niet anders zeggen.
Maar goed, dit even tussendoor. Gistermiddag rond lunchtijd weer in de marina om vervolgens alle gasten uit te checken. En dat duurde ff, maar uiteindelijk was alles geregeld en had ik nog een half middagje vrij. Tijd voor een zogeheten power-nap. Was immers bekaf, en heb dus even heerlijk wat uurtjes geslapen.
Vervolgens kwam Mieks ook thuis, en zijn we 's avonds naar onze diver's-night gegaan. Elke donderdagavond heeft Emperor (m'n werk) een soort afscheidsavond voor onze gasten van de week, met een bbq op het strand. Werd wel van me verwacht daar bij te zijn. Maar het was erg gezellig, en mocht Mieks gewoon meenemen, dus pret voor 2.....
Aan die vrije dag was ik dus harder toe dan ooit. Wetende dat vanaf morgen me weer zo'n week te wachten staat. Wie weet weer volop mooie duiken :-)

zaterdag 17 maart 2007

Druk, druk, druk

Ja echt, raar maar waar, maar heb het razend druk. Althans, zo lijkt het nu dan nog hahaha. Zeker niet om over te klagen, want het is hier echt helemaal top! Maar m'n tassen zijn nog steeds niet uitgepakt, de werkdagen zijn lang maar alles begint al aardig te wennen. Heb dan ook m'n draai al aardig gevonden.

Het appartement bevalt onwijs goed. En op het werk is het ook keileuk. Wordt supergoed opgevangen, iedereen is erg aardig voor me en voel me er al helemaal thuis. En ook met de egyptische crew van de boot kan ik het super goed vinden. Spreek zelfs al een heel klein beetje arabisch :-) En de boot zelf? Tja beter kan ik me niet wensen geloof ik. Op het moment duik ik met een "oude" safariboot. Een soort liveaboard. Betekent dus een grote, ruime, luxe boot met heerlijk eten en drinken. En het lekkerste van alles is de mogelijkheid van een warme douche na de duik.

Dus ja, ook al zijn het lange dagen, het is het waard! Ook hiervan zal ik de komende dagen/weken wat foto's van maken en natuurlijk zo snel mogelijk op m'n site plaatsen voor een kleine indruk. Er volgt snel meer :-) -x-

dinsdag 13 maart 2007

Hard life has started.....

Zo hehe, weer ff tijd om iedereen op de hoogte te houden van het wel en wee hier in Egypte. Er is immers alweer genoeg gebeurd. Het appartement is geregeld, de verhuizing volgde dezelfde avond en ook "the first day of hard working" heb ik achter de rug.

Maandag begon nog vrij relaxed. 's Ochtends zijn we nogmaals een kijkje gaan nemen in het appartement, en ja het is rond. Beter nog, we zijn inmiddels ook al verhuisd! We hebben nu dus echt ons eigen plekje in Sekalla :-). Het bleek nog net zo super, geweldig, fantastisch en te mooi om waar te zijn als de zondag dat we voor het eerst gingen kijken. En daarna ging het eigenlijk heel erg snel. We konden er gelijk in.

's Middags echter eerst nog langs de duikschool, waar ik gelukkig nog niet gelijk vol aan de bak hoefde te gaan. Rond een uurtje of twee bepakt en bezakt met al m'n duikspullen richting de duikschool, om me ook daar te gaan settelen. Vol van alle indrukken, informatie en enthousiasme wachtte nu eerst de verhuizing.

Alle spullen dus weer zo goed en kwaad als het lukte ingepakt, al ging dit een stuk makkelijker doordat m'n duikspullen weer ruimte hadden overgelaten. En vervolgens dus verhuisd! Daarna eerst maar eens lekker een hapje eten bij Peanuts, dit moest immers gevierd worden, om me klaar te maken voor de dag erop. M'n eerste dag bij Emperor Divers.

En wat voor dag. Pffff, ja de vuurdoop heb ik gelijk gehad. Om 6.45 uur (ja echt!) werd ik op de boot verwacht. En dus na een hele korte nacht, stond ik vanmorgen om 6.00 uur naast m'n bedje. Alhoewel.....bedje? Een heerlijk 2-persoonsbed :-). En dat het een korter nachtje dan gepland werd, kwam omdat gisteravond laat, toen we "thuis" kwamen, de papieren en afspraken voor het appartement nog geregeld diende te worden. Maar de handtekening is gezet en alles is geregeld.

Maar goed, m'n eerste echte dag op de duikschool. Vanmorgen vroeg richting de marina van de duikschool voor een special-trip. Een niet gebruikelijke duikbestemming zeg maar. Vandaar vroeg op, om op tijd uit te kunnen varen. Helaas liep dit anders :-( Vanwege de harde wind was het onmogelijk om de duikspots te bereiken, en waren we genoodzaakt het duikplan aan te passen. Tja extra balen dus, had achteraf gewoon uit kunnen slapen hahahahaha.

Na evengoed 2 mooie duiken te hebben gemaakt, eentje op een mooi rif (El Fanadir), en een andere op een wrak (El Mina), keerde we rond de middag weer terug in de haven. Voor mij helemaal relaxen qua duiken dan, aangezien ik eerst alle duikplaatsen moet leren kennen, dus als extra gids meega. Dit zal de komende dagen/weken ook zo zijn. Vervolgens even lunchen om daarna alle ins en outs te leren van de duikschool, al m'n collega's te leren kennen, en ook de eerste staff-meeting heb ik inmiddels bijgewoond. Betekende wel dat ik pas rond 19.00 uur eindelijk de sleutel in het slot kon steken om even heerlijk op de bank te ploffen.

Maar het was een super dag, en kan ook niet wachten tot morgen! Het is hier echt zo ontzettend gaaf, ik kan het allemaal even niet beschrijven, maar het voelt onwijs goed.....

zondag 11 maart 2007

Verliefd ;-)

Ja verliefd! Het zal toch niet waar zijn he? Ik hoor het mensen denken. Maar wees gerust! We zijn verliefd geworden op een heel mooi appartement in Sekalla. Helaas was ik niet zo slim om gelijk foto's te maken, maar die komen zodra het definitief is zeker op de site.

Morgen gaan we nogmaals kijken, en ook besluiten of het ons nieuwe huis gaat worden. Maar wauwie, dat dachten we allebei toen we het 2e appartement in het gebouw bekeken. Ja over al die andere appartementen hoef ik nu nix meer te vertellen natuurlijk. Want afgelopen week hebben we meerdere appartementen bekeken, maar nee, niet dat gevoel gekregen dat we dachten ja dit is het. Maar bij deze.....

Na weer een heerlijk relaxed middagje op het strand, via de heuvel teruglopend naar het appartement waar we nu (nog) logeren. En we wisten dat er aan deze kant nog wel wat mooie appartementen vrij stonden, dus toch ook hier maar eens kijken. Tja en wie zwicht er nu niet voor een ruim, schoon, ingericht appartement met (ja schrik niet) 3 balkons, 2 aparte slaapkamers, een ruime keuken, en een heerlijk relaxte woonkamer? Alles met uitzicht op zee!

Binnenkomend in de keuken, met bar, overgaand in de woonkamer hadden we al zoiets van oh, dat balkon is gaaf! En dus uitzicht op zee! Maar het werd nog mooier! De eerste slaapkamer waar we inliepen bleek ook een mooi balkon te hebben, ingericht met een groot 2 persoonsbed en een ruime kast én ook weer uitzicht op zee en de stad. En toen ook de tweede slaapkamer zo was, moesten we ons inhouden om niet gelijk in juichen uit te barsten.

Maar goed, morgen gaan we dus nogmaals kijken, onderhandelen over de prijs en extra's en hopelijk heb ik dan m'n eigen plekkie gevonden!

Time flies when you're having fun

De eerste week is alweer bijna voorbij. En wat gaat de tijd snel, ook hier. Maar ik kan niet anders zeggen dat het zo onwijs goed voelt hier te zijn. Maar nog steeds ook zo onwerkelijk.....

Vanaf het begin van het avontuur, op zondag richting dord, tot aan het afscheid op de luchthaven in Düsseldorf, het moment dat we door de douanepoortjes liepen, de overstap in München, met uiteindelijk de aankomst in Hurghada. M'n nieuwe thuis. Een onbeschrijflijk gevoel.

Ook nu trouwens, nu ik in Sekalla in een internetcafé zit. Wel met m'n eigen laptopje gelukkig. Daar raak je toch best aan gehecht hahaha. Alle lieve, leuke, vele berichtjes lezend, beseffende dat iedereen zo ver weg, toch eigenlijk heel dichtbij kan zijn. Ze doen me goed, en ga er ook vooral mee door!

Maar goed, alweer een week in Egypte, hoog tijd voor een kleine update!

Tot aan het volleyballen heb ik al verteld, maar dat was nog maar de dinsdag. Niet dat er daarna heel veel spannends gebeurd is trouwens hoor! Vooral veel bijgekomen en genoten van alles wat er op me af kwam. Relaxen noemen ze dat ook wel. En dat konden we goed gebruiken, zeker Mieks, die al heel wat dagen belabberd, hoestend en snotterend heeft doorgebracht. Maar de afgelopen dagen is dat al weer aardig goed gekomen. Zon, zee en strand heeft ons goed gedaan.

Woensdag hebben we de stad een beetje verkend. We hebben namelijk besloten om een appartement te zoeken in Sekalla ipv Dahar. En zeker nu we er al een week zitten, in het appartement van Marijn, weten we zeker dat dit ons plekkie gaat worden. Hierover later meer. Maar we hebben de stad dus wat verkend, beddengoed geshopt, boodschapjes gedaan, op huizenjacht geweest en ga zo maar door. We zijn de dagen dan ook zeker goed doorgekomen. Ze vlogen voorbij.

Door alle drukte werd het dus ook hoog tijd om eens lekker nog naar het strand te gaan, en uiteraard even snel wat kleur op te doen. En ja hoor, don't worry, das prima gelukt :-) Zowel zaterdag als vandaag zijn we lekker naar het strand geweest. Heerlijk relaxed, met van die zitkuilen met kussens, zonnetje erbij, supergaaf uitzicht en ook niet geheel onbelangrijk, een super lekker temperatuurtje!

Morgen kan ik dan ook zeker vol goeie moed beginnen aan datgene waar ik voor gekomen ben: werken als duikinstructeur! EN IK HEB ER ONWIJS VEEL ZIN IN :-)

dinsdag 6 maart 2007

Salam!

Hallooooo! Vanuit een zeer zonnig (ja slechts 28 graden) en super relaxed Egypte, even een heel snel berichtje om iedereen te laten weten dat we goed zijn aangekomen en ons nu al helemaal thuis voelen.

Na een nachtje doorhalen om hier uiteindelijk te komen, (familie, bedankt voor de super laatste avond) zijn we al erg snel gewend. Het voelt nu al echt als thuis. En met het appartement van Marijn als logeeradres (in Sekalla), kunnen we heerlijk bijkomen van de reis, alle indrukken en genieten van de paar vrije dagen die staan te wachten om vervolgens op ons gemakje naar een appartement te zoeken. Keuze in overvloed.

Op het moment ben ik in El Gouna, vandaar ook even snel een logje (draadloos internet!), en zojuist zoals gebruikelijk eerder op de dinsdagen even een paar heerlijke potjes (beach)volleybal gespeeld. Ook dat gaat dus eigenlijk gewoon door :-)

Maar later meer.....

zondag 4 maart 2007

Ready for take-off :-)

De reis is inmiddels begonnen. M'n eerste logje vanuit een andere plaats dan Texel. Dordrecht in dit geval. Vanuit hier rijden we strax richting Düsseldorf. Nu gaat het echt beginnen.

Na een toch best aparte nacht, alles toch nog eens overdenkend, vanochtend al weer vrij vroeg uit de veren. Nog even de echt allerlaatste puntjes op de I gezet en restte alleen nog afscheid te nemen van m'n heerlijke huissie, m'n autootje, paardje, oma en het eiland. Eenmaal op de boot dan ook nog maar wat foto's gemaakt, ik leek wel een toerist :-).

Nog even langs Ditta om nu echt gedag te zeggen, en toen richting Dordrecht. Richting Miek(m'n zus voor de onbekende onderons) en Alex, en natuurlijk m'n super leuke, schattige, en vooral lieve blije neefje Mathijs. En gelukkig was ie nog wakker, en van een middag slaapie is dan ook niet veel meer terechtgekomen. Hij had zelfs nog een super leuk cadeautje voor me gekocht. Naja, dat zullen z'n pap en mam wel gedaan hebben hahaha. Maar een beschermhoesje voor een ipod. En deze heb ik gewoon van Miek en Alex gekregen. Veel te gek, maar wel onwijs gaaf!!! Nu we toch cadeautjes aan het uitpakken waren, mocht ik ook eindelijk die van m'n ouders uitpakken. Een heel mooi zilveren kettinkje met een hangertje in de vorm van een duiker eraan. En tevens 2 kleintjes voor aan m'n oorringetjes. Heel erg super! Allemaal weer heel erg bedankt, ik ben weer veel te veel verwend.

Ondertussen kwamen ook Jacq (m'n andere zus) en Tom binnen. En nadat we Mathijs bij vrienden hadden ondergebracht, zijn we heerlijk uiteten geweest. Ook daar nog een super leuk cadeautje ontvangen. Een foto-collage in plastic welke ik aan de deur of muur kan hangen. Nu heb ik m'n hele familie dus bij me, in welke vorm dan ook.

Tja en nu zit ik dus m'n voorlopig laatste logje vanuit Nederland te typen, aftellend tot aan een uur of één. Dan rijden we met z'n allen richting 't vliegveld in Düsseldorf. Pap, mam, jacq en miek. Ze zijn er allemaal bij. Beter had ik het me niet kunnen wensen :-) Ik ga jullie zeker onwijs missen, maar heb genoeg herinneringen en aandenkens bij me waardoor ik jullie zeker niet ga vergeten. Bedankt voor alle steun, support en hulp in welke vorm dan ook. Love you!

Laatste uren tikken weg.....

Zo en nu gaat het echt bijna beginnen. De allerlaatste dingen zijn geregeld en alle tassen ingepakt. Het viel niet mee alles makkelijk in te pakken, maar met een beetje proppen is het toch aardig gelukt :-). En als ik dan zo kijk wat er allemaal aan tassen nu in de keuken staat.....Damns het lijkt wel een volksverhuizing. Stiekem is dat het ook wel een klein beetje, maar aan de andere kant, wat heb ik nu mee?

De eerste tas was zoals gezegd een tas vol duikspullen. Blijft over een back-pack, welke vol kleding zitten. Alhoewel ik het nodige toch weer heb overgepakt om een beetje het gewicht te verdelen. Tja wat linnenbroeken, shirtjes, topjes, slippertjes en natuurlijk wat bikini's, wat weegt dat nou? Ja niet veel, dus duiktas ging de nodige x-en weer open en dicht en wegen en proppen enz enz enz. Op een gegeven moment leek het meer bezigheidstherapie dan dat ik het idee had dat ik opschoot. En de 3e tas, ja er waren er nog meer, zit vol met spulletjes die ik graag mee wil en uiteraard allerlei super gave cadeautjes. Maar goed, uiteindelijk zit alles in de tassen, op m'n handbagage na. Maar dat is alleen maar een rugzak met m'n grootste vriend, m'n laptop met webcam, en natuurlijk m'n reispapieren enzo.

Het bleef niet alleen bij tassen inpakken. M'n autootje moest nog geschorst. Wilde ook nog wel even een heerlijke douche, dus hij staat inmiddels glimmend en wel in de garage. Deze garage kon ook nog wel een opruimbeurtje gebruiken, dus tja wat let je dan. Toch ook nog even naar de Hema voor bagagelabels en slotjes, toch wel erg handig en je weet maar nooit. En verder was er in en om het huis ook nog wel het een en ander op te ruimen. Was toch al zo lekker bezig geweest. Dus vervolgens ook nog maar "even" het oud papier opgeruimd, gelijk weer een goed moment om weer even wat mensen gedag te zeggen. Buurtjes, we houden contact! En zo ging het maar weer door. Tot aan de avond, toen was er eindelijk wat tijd voor wat "rust".

's Avonds eerst de keuken in om een rijsttafeltje op tafel te krijgen, maar gelukkig had ik hulp van Getty. Samen zorgde we voor een lekkere maaltijd op tafel bij m'n ouders. Scheelde ook weer afwas :-). En ijs toe, tja altijd goed! Daarna heerlijk bij mij op de bank neergeploft, koppie thee erbij, tv-tje aan en lekker zitten kletsen en genoten van m'n voorlopig laatste avondje op 't eiland. Echt raar eigenlijk.....

Kan dan ook niet anders zeggen dan dat ik wel met een heel apart, eigenlijk een niet te omschrijven gevoel, vanacht in m'n bed heb gelegen. Beseffende wat er nu eigenlijk allemaal staat te gebeuren. Maar ik ben er klaar voor. Nu strax alleen nog vertrekken!

vrijdag 2 maart 2007

De eerste tas gepakt.....

Zo hehe, de eerste tas is gepakt. En wat voor één. Ik dacht laat ik eens kijken of alles wat ik heb klaargelegd eigenlijk wel mee kan. Of dat er toch nog dingen geschrapt gaan worden, of misschien in een extra koffer(tje) meegaan. Gelukkig ben ik met m'n duiktas begonnen. Tevens ook de grootste tas van alles die meegaat als ik het nu zo bekijk. En erg fijn ook dat ie wieltjes heeft haha.

De kamer ligt de hele week al vol met spullen. Een hele bank gevuld. En zeker na alle leuke cadeautjes die ik de afgelopen dagen heb gekregen, werd ie maar voller en voller. Hoog tijd dus om eens een en ander op te ruimen. Of beter gezegd, in te pakken. En zeker nu de kamer een ware metamorfose heeft ondergaan :-)

Met de weegschaal in de kamer, spullen om me heen, ging ik aan de slag. Passen en meten, wegen en weer meer inpakken. Een heel ritueel. Maar gelukkig zitten al m'n duikspullen erin en was daarmee pas de helft van de tas gevuld. De andere helft is gevuld met heel veel flessen toiletspullen, waaronder heerlijke shampoo/conditioner/glitterolie (bedankt mirjam!) en een deel van de cadeautjes die ik heb gekregen. Ook allemaal lekkere beautyproducten en heerlijke luchtjes. Dit alles ingepakt in een paar lekker warme truien en jasjes, zit het erin. Mission one volbracht!

Verder vanmiddag m'n allerlaatste spulletjes gehaald, al zal ik wellicht morgen nog wel even het dorp ingaan voor een laatste ronde. Dus of het echt de allerlaatste spulletjes zijn? Eerst maar weer verder met inpakken. Dan zien we wel weer verder.....

De laatste loodjes

Ja het komt nu wel heel snel dichterbij. Het laatste weekendje Nederland is begonnen. En al lijkt alles één lang weekend sinds ik m'n laatste werkdag heb gehad, nu is het toch anders. Héél anders. Af en toe slaan de kriebels toe. Het niet stil kunnen zitten, geen rust in je kont, en maar lijstjes aflopen of je echt nix vergeet.

Gelukkig waren er afgelopen dagen ook weer een paar heerlijke relax-momentjes. Al betekende dit ook weer gelijk een afscheid-moment. Maar heb er weer volop van genoten! En het feit dat er dan een kleintje ook nog de eerste stukjes fietst.....dat maakt het dan wel weer extra speciaal.

Zoals zovaak op donderdag, was ook nu weer een meidenavond in Den Helder. Bij Ditta thuis, een afscheidsetentje. Jannie (zusterlief) maakte een heerlijk voorgerecht, carpaccio met dressing, pijnboompitjes, sla en parmezaanse kaas. Vervolgens aan de biefstukreepjes met noodless en groente a la Rachel (of toch Timo?), welke met stokjes gegeten werden. Zorgde dus ook gelijk voor de nodige melige momenten :-). En Ditje zette een super lekker toetje op tafel. Stroopwafelijs met stroopwafeltjes en slagroom. De kindertjes heerlijk aan de pannekoeken, dus beter kon het niet. Onderwijl werden de cadeautjes uitgepakt met hulp van Laura en Dide. Helemaal top dus.
En zoals gezegd kreeg de avond nog een speciaal momentje, toen Dide ineens weg fietste door de kamer. Al was dat toch wel tamelijk knap als je kijkt naar hoe de kamer er uitzag na zo'n middag en avondje. Maar oordeel zelf.....
Maar ja, ook aan deze dag kwam weer een eind helaas. En al best snel, aangezien ik natuurlijk weer optijd bij de boot moest zijn. Gelukkig komt het echte moment van afscheid dan ook pas zondag. Als ik voor vertrek nog even door de Koekoekstraat zal rijden.